Program Trzy

Program Trzy powstał w 1985 roku. Został założony przez byłych członków punkowej grupy Sedes, można powiedzieć że muzycznie w początkach swej działalności był kontynuatorem punkowej stylistyki Sedesu. Z początkowej działalności zespołu warto jedyne odnotować występ na festiwali w Jarocinie w 1985 roku, który zresztą nie zakończył się sukcesem. Prawdopodobnie brak sukcesów spowodował ewolucję muzyki granej przez Program Trzy. Rok 1986 to kolejna wizyta zespołu na jarocińskim festiwalu tym razem z nowofalowym repertuarem i … znowu klapa. Mimo tego, że zespół wystąpił na dużej scenie jego koncert znów przeszedł bez większego echa. Grupa rozpadła się. Nie był to jednak jej koniec. Po chwilowej przerwie Program Trzy znów zaczyna występy. Ty razem jednak w nowej (to już trzeciej) psychodelicznej odsłonie. Nareszcie nadchodzi długo oczekiwany nie zbyt wielki ale jednak sukces. Grupa występuje na festiwalu w Jarocinie w 1988 roku. Sławek Celej – gitarzysta zespołu wspominając ten koncert powiedział „pojawił się jakiś dziwny klimat. Noc, było ciemno a my graliśmy tak ciężko i niekomunikatywnie, że ludzie mieli nas dość. Ciekawe mieli dojść, ale nikt jakoś nie mógł ruszyć się z miejsca.” Owocem tego występu jest utwór It's Imposible na składance Jarocin'88. Do był dobry czas dla zespołu. Utwory Programu Trzy dosyć często pojawiały się w radiu. Ludzie chcieli ich słuchać, wszyscy się zachwycali zespołem publiczność i recenzenci. Wydawało się, że nadszedł czas zespołu. A jednak znów czegoś zabrakło, szum wokół zespołu pomału ustawał. Grupa nagrała dwie kasety No comment i Moral Insanity w międzyczasie skracają nazwę do Program. Kiedy grupa zakończyła działalność – po prostu niewiem.

W zespole grywali:

Kostas Georgakopulos – wokal

Sławek Celej – gitara

Wojtek Dobrowolski – gitara

Tomasz Borkowski – bas

Grzegorz Kwiatkowski – perkusja

Tomek Gimbut – gitara

Andrzej Nawrocki – klawisze

Marcin Witkowski - perkusja.

Dyskografia:

• No comment (kaseta 1987)
• Moral Insanity (kaseta 1993)

Harri Krishna (from Cavalry)

Kolejnym wykonawcom na trzypłytowej składance Jarocin'88 jest grupa Harri Krishna. Nazwa sugeruje że powinna to być grupa wygolonych gości monotonnie powtarzająca mantrę. Nic bardziej mylnego . Harri Krishna a właściwie Harri Krishna from Cavalry bo tak brzmi pełna nazwa zespołu, grupa z kręgu nowej fali którego muzyków inspirowali tacy wykonawcy jak Talking Heads, Pere Ubu, Killing Joke, The Cure, Alien Sex Fiend, Swans.

Grupa Harry Krishna powstała w Zduńskiej Woli w 1986 roku.

Podstawowy skład zespołu to:

• Jacek 'Kapela' Chrzanowski - bas, wokal, autor tekstów i kompozycji
• Piotr 'Łanek' Łaniewski – saksofon
• Sławek 'Igor' Krysztofiak – perkusja

Oprócz nich w zespole w różnych okresach grali:

• Anna Dzienniak – wokal
• Jacek Wrąbel – klawisze
• Arek 'Hawran' Sobanek – gitara
• Robert Płatek – trąbka
• Jacek Bujnowski – klawisze
• Paweł ‘Góral’ Góralczyk – bas.

W latach 1986-1989 zespół sporo koncertował. Do najbardziej znaczących występów zespołu należy zaliczyć festiwale Poza Kontrolą '88, Poza Kontrolą '89 a przede wszystkim Jarocin'88 efektem którego jest utwór Krwawy taniec, który ukazał się na składance z tego festiwalu. W 1988 roku zespół zaproszono też na festiwal ”Reggae Nad Wartą” jak się później okazało jedynie ze względu na nazwę. Po przybyciu grupy na miejsce organizatorzy nieźle się zdziwili trudno im było jednak przyznać się do popełnionej gafy i Harri Krishna zagrał koncert, który skończył się awanturą z publicznością. Zespół uległ rozwiązaniu jesienią 1989 roku po ”Dniach Zduńskiej Woli”. Powodem rozpadu zespołu problemy Jacka Chrzanowskiego z armią oraz jak to w jednym z wywiadów powiedział Jacek „brak jednomyślności i koncepcji, co do dalszego rozwoju zespołu”

Elsie

Kolejny utwór na Składance Jarocin'88 to instrumentalny utwór autorstwa Zbigniewa Ślatały Nagłe wtargnięcie w wykonani reprezentującej całkiem przyzwoity rock progresywny grupy Elsie. Informacji na temat tej grupy nie posiadam za wiele.

Zespół Elsie powstał w styczniu 1988 roku w Poznaniu. Inicjatorami narodzin grupy było dwóch muzyków: Zbigniew Ślatała (gitara) związany w latach 1985-1987 z hard rockowym zespołem Non Iron oraz Eugeniusz Pieszchlewicz (bas). Po niecałym roku działalności Elsie udało się wystąpić w 1988 roku na Festiwalu Muzyków Rockowych w Jarocinie. Swym występem zespół nie powalił publiczności na kolana, jednak jeden ich utwór trafił na składankę Jarocin'88. W 1995 roku nie odnosząc żadnych większych sukcesów zespół zawiesił działalność. Panowie ponownie rozpoczęli wspólne muzykowanie w roku 2005 r. Tym razem ich utwory to dobrze wykonany włącznie instrumentalny rock progresywny. W 2008 roku dwadzieścia lat od powstania zespołu wydana została płytka (mini album 25 minut dobrej muzyki) grupy pod tytułem Elsie.

Obecnie zespół tworzą:

Jacek Fajfer – syntezatory

Przemysław Nader – perkusja

Eugeniusz Pierzchlewicz – bas

Zbigniew Ślatała – gitary

Dyskografia:

• Elsie (2008)
  
  
  
  
  
  
  

Recydywa

Pierwszy utwór no ostatniej płytce składanki Jarocin 88 to Nasze boogie w wykonaniu wrocławskiej grupy Recydywa.

Recydywa powstała na początku 1985 r. z inicjatywy znanych już muzyków. Pierwszy skład zespołu to:

• Aleksander Mrożek – gitara (znany z takich formacji jak Nurt, Test, Porter Band,Stalowy Bagaż, Jan Kowalski)
• Andrzej Pluszcz – gitara basowa, wokal (Romuald & Roman, Super Pakt, Sami Swoi, Crash, Nalepa)
• Ireneusz Nowacki – perkusja (Cross, Jan Kowalski)

Początkowo grupa występowała pod nazwą Recydywa Blues Band. Po raz pierwszyj szerszyj publiczności zespół pokazał się na Rawie Blues w 1985 roku. W 1986 roku ukazała się pierwsza płyta Recydywy koncertowy album In Concert był to zapis koncertu we wrocławskim klubie Rura oraz i co najciekawsze w dwóch zakładach karnych w Nysie i Strzelcach ( nazwa zobowiązuje). Muzyka grana przez zespół w tamtym czasie to blues-rock w najlepszym tego słowa znaczeniu. Zespół szczególnie dobrze wypadał na koncertach co zresztą słychać na ich pierwszej płycie. Na swoim koncie miała koncerty na największych festiwalach takich jak Rawa Blues, Jarocin , Nancy Jazz Pulsation '87). W 1987 roku z grupy odszedł Alek Mrożek, zastąpił go Krzysztof Madziara który wcześniej grywał w takich formacjach jak Cross czy Budka Suflera. Wraz z przyjściem Madziary brzmienie zespołu stało się ostrzejsze. W tym składzie w 1988 roku grupa nagrywa swój drugi album Równowaga Strachu. Płyta ta choć niezła znacznie ustępuje pierwszej płycie Recydywy. W tym samym roku płyta została również wydana w wersji anglojęzycznej pod tytułem Deadly Games. W 1991 roku zespół zawiesił działalność. Sporadycznie muzycy spotkali się by zagrać jakiś koncert. Pod koniec 2005 r. zespół grał krótko w składzie Andrzej Pluszcz (wokal, bas), Aleksander Mrożek (gitara) i Kazimierz Marut (perkusja). Współpracę tę zakończyła nagła śmierć Andrzeja Pluszcza (12 grudnia 2005 roku) W roku 2006 zespół reaktywował się pod nazwą CrossRecydywa w składzie Ireneusz Nowacki, Krzysztof Mandziara oraz Paweł Mikosz - nowy basista i wokalista. Nazwa jaką przyjęli muzycy nawiązywała do wcześniejszego projektu muzycznego, w którym Mandziara i Nowacki brali udział - Cross. W kwietniu 2007 roku Krzysztof Mandziara odszedł od zespołu i grupa zawiesiła działalność.

Dyskografia:

• Recidive In Concert (1986)
• Recydywa Blues Band - SP Kansas City/You Don't Love Me (1987 singiel)
• Równowaga Strachy (1988)
• Deadly Games (1988)
• Recydywa - CD (2006, Live in Concert/Równowaga strachu/dwa niepublikowane utworu )
  
  
  
  
  

Bruno Wątpliwy / Bruno The Questionable

Bruno Watpliwy urodził się w 1986 roku na Dolnym Śląsku w Bolesławcu. Pierwszy skład zespołu to:

• Leszek „Enzo” Rakowski – wokal, bas
• Krzysztof „Flaku” Rakowski – wokal
• Piotr „Piżdzior” Jerominow – gitara
• Paweł „Pipek” Nowak

Nazwa zespołu pochodzi od jednej z postaci filmu "The Jaberwocky" Króla Bruna Wątpliwego. Początki zespołu to punk rock w najczystszym wydaniu zarówno w warstwie muzycznej jak i tekstowej. Na przełomie lat 1987 i 1988 następuje zmiana stylistyki muzyki granej przez zespół Grupa kieruje się w stronę mrocznej, ciężkiej nowej fali z intrygującymi tekstami Mirosława Witkowskiego. Rok 1988 to w życiu grupy czas intensywnego koncertowania. Bruno Wątpliwy pojawia się na szeregu festiwali na "Nowa Scena - Nowa Świadomość", na koncercie w ramach Słupskiej Sceny Prowincjonalnej, na Czwartych Młodzieżowych Spotkaniach Muzycznych w Chojnowie, a przede wszystkim w Jarocinie gdzie otrzymuje nagrodę publiczności. W tym samym roku wychodzi również materiał na kasecie zatytułowanej Bruno Wątpliwy 1. W 1989 roku następują w zespole zmiany personalne odszedł Piotr Jerominow, Krzysztof Rakowski odpuścił sobie śpiewanie koncentrując się wyłącznie na managemencie grupy. Wśród członków grupy pojawia się dziewczyna Katrzyna Ziemek (De Coy) - wokal oraz Sławomir Kwiatkowski – gitara i Artur Przybylak – klawisze. W październiku 1989 roku Bruno Wątpliwy rejestruje w studio Waltera Chełstowskiego CCS pierwszy utworu z nową wokalistką Nie mów mi. Utwór ten zwiastuje oznacza kolejny zwrot w stylistyce nadchodzi czas skłonienie się ku rockowi gotyckiemu. Zespół zrezygnował z tekstów pisanych przez Mirosława Witkowskiego, podobno była to decyzja Katarzyny która wolała śpiewać swoje teksty. W latach 1990 – 1992 zespół koncertuje i ugruntowuje swoją pozycję jako czołowy przedstawiciel polskiej sceny gotyckiej. W tym czasie następuje też zasugerowana przez przyszłego wydawcę, SPV Poland, modyfikacja nazwy zespołu, polegająca na przerobieniu jej na wersję anglojęzyczną Bruno The Questionable. W 1993 roku wychodzi anglojęzyczna kaseta grupy Black Horse. Następują zmiany w składzie zespołu odchodzi Artur Przybylak, Sławka Kwiatkowskiego zastępuje Tytus de Ville (leader Pornografii). W kwietniu tego samego roku grupa występuje jako support przed koncertem niemieckiego zespołu Love Like Blood w warszawskiej Stodole. Basista zespołu Gunnar Eysell wywozi ze sobą nagrania Bruna, z zamiarem szerszego ich zaprezentowania. I zaprezentował, czego efektem było podpisanie przez zespół kontraktu z niemiecką wytwórnią Dion Fortune Records, która zaprasza go na zrealizowanie w Niemczech albumu. Warunkiem postawionym przez wytwórnię jest zmiana nazwy zespołu - tym samym Bruno The Questionable przestaje istnieć, a w jego miejsce powstaje zespół Fading Colours. Ale to już całkiem inna historia i temat na osobny post.

Dyskografia:

• Bruno Wątpliwy 1 (1988)
• Bruno Wątpliwy 2 (1988)
• Black Horse (1993)
• Szał (2001 - Stary materiał, wydany w 2001 r. przez wytwórnię Furia Musica na CD) 
  
  
  
  
  

Turbo

Dorosłe Dzieci, Smak Ciszy piękne ballady rockowe – znają je wszyscy. I wszyscy wiedzą, że wykonuje je grupa Turbo. Nie wszyscy jednak kojarzą ten zespół z mocnym czasami bardzo mocnym i bardzo dobrym metalowym graniem, a właśnie takie jest Turbo.

Zespół Turbo powstał w styczniu 1980 roku w Poznaniu jako kontynuator dokonań zespołów Stress i Heam.

Pierwszy skład zespołu to:

• Henryk Tomczak – bas
• Wojciech Hoffmann – gitara
• Wojciech Anioła – perkusja
• Wojciech Sowula – wokal

W czerwcu 1980 roku, we wrocławskim studiu radiowym, został zarejestrowany debiutancki materiał w postaci pięciu utworów, z których dwa W środku tej ciszy oraz Byłem z tobą tyle lat ukazały się na pierwszym singlu.

Pierwszy koncert odbył się 23 kwietnia 1980 roku w studenckim klubie, TROPS w Poznaniu. Już w tym samym roku Turbo wzięło udział w pierwszym festiwalu muzyki rockowej „Jarocin 80″.

Pod koniec 1980 roku grupa nagrywa kolejny materiał zawierający między innymi utwór Fabryka keksów który stał się pierwszym dużym przebojem zespołu. W czasie nagrywania tego materiału za mikrofonem stanął Piotr Krystek. Wkrótce w zespole doszło do licznych zmian w składzie: odszedł założyciel Henryk Tomczak. Jego miejsce zajął Piotr Przybylski. Drugim gitarzystą został Andrzej Łysów, a nowym wokalistą został Grzegorz Kupczyk. W tym składzie zespół nagrał największy swój przebój Dorosłe Dzieci który do należy do kanonu polskiej muzyki rockowej (słuchacze radiowej „Trójki” umieścili Dorosłe Dzieci na 10 miejscu szóstego Polskiego Topu wszech czasów). W 1983 roku wyszła debiutancka płyta zespołu zatytułowana oczywiście Dorosłe Dzieci. Mimo sporego sukcesu w zespole doszło do kolejnych zmian. Na perkusji pojawili się kolejno Marek Olszak, Ryszard Oleksy i Przemysław Pahl. W końcu perkusistą grupy został Alan Sors. Z zespołu odszedł też Piotr Przybylski, a nowym basistą został Bogusz Rutkiewicz. W 1985 roku nakładem Klubu Płytowego RAZEM (płytki klubu płytowego to w tamtych czasach było marzenie) ukazał się drugi longplay zespołu Smak Ciszy. Kolejny rok to kolejna płyta Turbo tym razem rewelacyjna Kawaleria Szatana. W tym samym 1986 roku zespół występuje na dużych festiwalach Metalmania 86, Rockowisko 86. Turbo szybko zdobywa uznanie polskich fanów mocnego grania. Rok 1987 to występ na kolejnej Metalmanii 87 oraz kolejny bardzo dobry thrash metalowy album grupy Ostatni Wojownik. Turbo podpisuje kontrakt z najważniejszą w tym czasie wytwórnią metalową w Europie niemiecką Noise Records co skutkuje wydaniem angielskojęzycznej wersji Ostatniego Wojownika – Last Warrior. Płyta ukazała się na całym świecie i została bardzo pochlebnie przyjęta przez światową prasę muzyczną. Rok 1988 to kolejna Metalmania oraz oczywiście Jarocin. W 1988 roku ukazała się też koncertowa płyta zespołu Alive. Wydawało się, że wrota kariery i to nie tylko krajowej stoją przed Turbo otworem. Niestety problemy zespołu z paszportami, brak w związku z tym dyspozycyjności, doprowadziły do zerwania kontraktu z wytwórnią Noise Records. 1989 to kolejny album grupy Epidemic, koncerty w całym kraju oraz płyta A Live!. W tym czasie w zespole nastąpiły też zmiany personalne odszedł Bogusz Rutkiewicz, a na jego miejsce wszedł Robert Friedrich, zespół opuścili też Grzegorz Kupczyk i Andrzej Łysów. Obowiązki wokalisty objął Robert Friedrich, a nowym basistą został Tomasz "Lemmy Demolator" Olszewski. W tym składzie grupa wydaje kolejny album Dead End. W tym czasie Turbo miało zacząć nowy „światowy” etap w karierze, przygotowana była trasa po Europie z zespołem Eksodus – 46 koncertów. Niestety nie nie doszła do skutku. W 1991 roku Turbo zagrało jeszcze trzy koncerty z Sepulturą. W połowie 1991 roku grupa rozpada się. W 1992 roku wychodzi jeszcze nagrana wcześniej płyta One Way.

W 1994 roku zapadła decyzja o reaktywowaniu zespołu. We wrześniu 1995 roku podczas koncertu „Back to School” odbył się pierwszy po latach występ Turbo, zespół został gorąco przyjęty przez fanów co spowodowało, że z dniem 1 stycznia 1996 roku grupa postanowiła wznowić działalność w składzie: Grzegorz Kupczyk (wokal), Wojciech Hoffmann (gitara), Bogusz Rutkiewicz (bas) Tomasz Goehs (perkusja) oraz nowy członek zespołu: gitarzysta Marcin Białożyk . Pomimo reaktywacji zespół występuje sporadycznie. Muzycy zajęci byli innymi projektami muzycznymi. Taki stan trwał do 1999 roku kiedy to ukazuje się cała dyskografia Turbo na CD. Zespół pojawia się też na Metalmanii 1999 oraz Trasheem All Festiwal 2000. W tym czasie Turbo wyrusz też na pierwszą od lat trasę koncertową po największych miastach w Polsce. W 2001 roku ukazuje się pierwsza po długiej przerwie płyta zespołu Awatar za którą zespół dostał nominację do FRYDERYKÓW 2002, album ten został również uznany za płytę roku Metal Hamera, a Upiór w operze najlepszym utworem roku. W styczniu 2005 roku ukazuje się kolejna płyta w dorobku zespołu Tożsamość uznana przez czasopismo „Gitara i Bas” zostaje najlepszą gitarową płytą w Polsce za rok 2005 w kategorii „hard and heavy”. W kwietniu 2007 roku, zaraz po trasie koncertowej „Metal Marathon” z zespołu odszedł Grzegorz Kupczyk, zastąpił go Tomasz Struszczyk. We wrześniu 2008 roku wychodzi box 13 płyt ,,Turbo Anthology 1980-2008″ z wszystkimi oficjalnymi albumami zespołu oraz wieloma nigdy wcześniej nie publikowanymi nagraniami. 2009 rok to kolejna bardzo dobra płyta (kolejna nominacja do Fryderyków) Strażnik Światła. Rok 2010 był rokiem jubileuszu 30 lecia powstania zespołu i został uczczony przez zespół ogólnopolska trasą koncertową z finałowymi koncertami w Warszawie i Poznaniu. Rok 2011 to koncerty oraz przede wszystkim zmiana na stanowisku perkusisty. Po latach wrócił do zespołu Mariusz Bobkowski. W tym składzie zespół przygotowuje materiał na koleją płytę oraz intensywnie koncertuje. W 2013 roku wychodzi jak na razie ostatnia płyta grupy Piąty Żywioł

Obecnie TURBO występuje w składzie:

• Tomasz Struszczyk – wokal
• Wojciech Hoffmann – gitary
• Bogusz Rutkiewicz – bas
• Dominik Jokiel – gitary
• Mariusz Bobkowski – perkusja

Dyskografia:

• Dorosłe dzieci (1983)
• Smak ciszy (1985)
• Kawaleria szatana (1987)
• Ostatni wojownik (1987)
• Last Warrior (1988)
• Alive! (1988)
• Epidemic (1989)
• Epidemie (1990)
• Dead End (1990)
• One Way (1992)
• Awatar (2001)
• Tożsamość (2004)
• Identity (2006)
• Strażnik światła (2009)
• Akustycznie (2009)
• Piąty żywioł (2013)

Kompilacje:

• 1980-1990 (1990)
• Titanic (1992)
• Dorosłe dzieci i inne ballady (1983)
• Intro: 1982-1986 (1997)
• Anthology 1980 -2008 (2008)
  
  
  
  
  

Blustro

Kolejny utwór na składance Jarocin'88 to Czarna Lady w wykonaniu bluesowej grupy Blustro. Grupa ta działała pod koniec lat osiemdziesiątych i na początku lat dziewiędziesiątych, w tym czasie pojawili się w 1988 roku na festiwalu w Jarocinie oraz w latach 1988-1991 na Rawie Blues. Udało im się nawet wydać płytę długogrającą Pod Kominem oraz kasetę Na kolanko. Niekwestionowanym liderem grupy był Bogdan Mizerski autor większości utworów zespołu (zarówno muzyki jak i tekstów). Muzyka grana przez Blustro to ciekawy dobrze zgrany blues bardzo ciekawa muzycznie,harmonijka oraz skrzypce dają rewelacyjne brzmienie.

Blustro występowało w składzie:

• Bogdan Mizerski – wokal i kontrabas. Bogdan Mizerski do dziś aktywnie działa na rynku muzycznym aktywnie działa biorąc udział w wielu projektach, tworzy muzykę dla filmu i teatru. Współpracował między innymi Teatrem Witkacego, Teatrem Stara Prochownia czy Teatrem Telewizji.
• Jarosław Nasalski – gitara. Grywał później w takich zespołach jak Rockomotive, Raut.
• Zbigniew Kański – harmonijka Można było usłyszeć w takich zespołach jak Rockomotive, Kruk, Czysty Zysk, Raut.
• Dariusz Nawara – perkusja

Z zespołem grywali również:

• Cezary Czternastek – skrzypce. Cezary współpracował między innymi z zespołami Easy Rider, Kasa Chorych, Hank Davison Band. Był twórcą grupy Cezar Blues Band.
• Andrzej Przybielski – trąbka. Nagrał kilka płyt już jako muzyk jazzowy.
• Fryderyk Mizerski - wokal

Dyskografia:

• Blues Pod Kominem (Lp -1990)
• Na kolanko (kaseta - 1991)

Detonator BN

Kolejny zespół na składance Jarocin'88 to Detonator BN. Właściwe najlepszym pretekstem do pisania o tej grupie byłaby składanka Jarocin'87, gdyby oczywiście ktoś taką wydał. Bo to właśnie udział w jarocińskim festiwalu w 1987 roku był tym co najlepsze się zdarzyło w krótkiej historii Detonatora. Jadąc na ten festiwal Detonator był zupełnie nieznanym zespołem grającym rockową muzykę dojść mocno uzupełnioną elementami punka. W tamtym czasie zwycięzców festiwalu wybierała publiczność. Do konkursu przystąpiło kilkadziesiąt zespołów z całej Polski, na które oddano 7053 głosy, z czego 1180 uzyskał Detonator BN, dla porównania Chłopcy z Placu Broni 44 głosy, Sexbomba 12. To był niewyobrażalny sukces. Wyglądało na to że zespół na dobre zagości na polskim rynku muzycznym, stało się jednak niestety inaczej.

Detonator BN powstał w drugiej połowie lat osiemdziesiątych dwudziestego wieku w Sochaczewie przez gitarzystę Mirka Adamkiewicza, basistę Leszka Stopczyńskiego, oboistkę Lidię Draber i łowickiego perkusistę Andrzeja Kowalewskiego którego bardzo szybkiego (w początkowej fazie na perkusji grał Andrzej Kowalewski). Na podbój świata grupa wyruszyła na przełomie lat 1986 – 1987 występując w lokalnych przeglądach muzyki rockowej, w większości z nich triumfując. W tym okresie zespół grał już Już bez Leszka Stopczyńskiego, którego po powołaniu do wojska zastąpił Marcin Kozioł. Rok 1987 to jak pisałem największy sukces zespołu występ w Jarocinie. Do Jarocina Detonator wrócił rok później. W tym czasie grupa intensywnie koncertowała grając koncerty w klubach studenckich, na festiwali Rock Pokoju w Warszawie gdzie byli jedną z gwiazd, tak jak i na Małym Jarocinie w Łodzi. Zespół wzmocnił saksofonista Michał Rollinger. Detonator był zapraszany nie tylko na większość rockowych imprez w kraju, ale również na międzynarodowy festiwal Rock Fest w Pradze, gdzie reprezentował Polskę razem z Nocną Zmianą Bluesa. Grupa zagrała również trasę koncertową w Rosji i na Ukrainie. Na koncercie w Moskwie w Parku Gorkiego słuchało Detonatora około 25 tysięcy osób. Podobne koncerty zagrali w Charkowie i Kijowie. Kariera zespołu nabierała tempa, wydawało się, że świat stoi przed nimi otworem. W tym czasie zostali także zaproszenie na koncerty w Stanach Zjednoczonych. I w tym momencie na scenę wkroczył tak ukochany przez wszystkich młodych mężczyzn w tamtych czasach MON – Mirek Adamkiewicz został powołany do wojska. Wyjazd do Stanów nie dochodzi do skutku. Detonator zawiesza działalność. I to by było na tyle. Podejmowane próby powrotu grupy zakończyły się fiaskiem a to z powodu problemów ze skompletowaniem dawnego składu, a to kłopotów ze znalezieniem miejsca do prób.

Dyskografia:

Jarocin'88 – kompilacja (utwór: Adela)

Był Kiedyś Jarocin... Vol. 1 – kompilacja (utwór: Dwa koty)

Był Kiedyś Jarocin... Vol. 2 – kompilacja (utwór: Wszystko jest piękne)