Dziś
grupa która miała potencjał by stać się jednym z najważniejszych
zespołów jakie grały w Polsce w latach osiemdziesiątych
dwudziestego wieku, przez chwilę nawet wydawało się że tak
będzie, coś jednak poszło nie tak. Dla wielu jednak muzyka Róż
Europy, bo o nich właśnie mowa, była jest i będzie czymś czego
warto słuchać i do czego warto wracać. Ja również należę do
tej grupy. To co prezentował zespół to dobre, solidne rockowe -
gitarowe granie lat osiemdziesiątych. Jednak w odróżnieniu od
wielu uznanych w na polskim rynku muzycznym, muzyka Róż Europy była
świeższa, przepojona radością grania.
Róże
Europy narodziły się w Warszawie w 1983 roku. Założycielem i
liderem grupy był wokalista i autor tekstów Piotr Klatt próbujący
wcześnie sił w zespołach Lizaki Policyjne (zupełnie amatorski
zespół z czasów szkolnych), Balu Manekinów i Lalkach Kaliguli. W
grudniu 1983 roku Piotrek Klatt spotkał się z gitarzystą Wieszaków
Teatralnych, Piotrkiem Frąckiewiczem któremu zaproponował
założenie kapeli. Piotrek namówił na udział w tym
przedsięwzięciu klawiszowca Maćka Ochmana (syna śpiewaka
operowego Wiesława Ochmana) i tak powstały Róże Europy. Nazwa
zespołu została zaczerpnięta z tytułu książki Szlakiem
czerwonych róż bohaterami której byli przywódcy systemów
totalitarnych. Róże Europy miały być muzyczną kontynuacją,
uzupełnieniem akcji wspomnianej książki, głównie w kontekście
otaczającej muzyków rzeczywistości. Legenda mówi, że pierwsza
próba odbyła się 13 grudnia 1983 r. (a może to prawda) Nie bez
znaczenia dla początków twórczości była sytuacja w kraju, stąd
powstały takie utwory jak Kości czerwone, kości czarne. Jego
uszy są diabelskie (dedykowany
rzecznikowi rządu Jerzemu Urbanowi) czy Mamy dla was
kamienie z tekstem:
„Zanosimy
na ulice dłonie
W które wypychamy wywrotowe myśli
Nieprzemyślane decyzje
Struktury wrogie”
W które wypychamy wywrotowe myśli
Nieprzemyślane decyzje
Struktury wrogie”
W
1984 roku do zespołu dołączył grający na gitarze i komponujący
Artur Orzech autor takich utworów jak List do Gertrudy Burgund
czy tytułowy Stańcie
przed lustrami. W 1985 roku grupa po raz pierwszy pojawiła się
w Jarocinie i została tam bardzo dobrze przyjęta. W 1988 roku
ukazał się zarejestrowany rok wcześniej debiutancki album Stańcie
przed lustrami zawierający
takie utwory jak List do Gertrudy Burgund czy
tytułowy Stańcie przed lustrami . Znaczącą postacią
w zespole, oczywiście obok Piotra Klatta był, gitarzysta Artur
Orzech, kompozytor wielu utworów grupy piosenek. Mimo, że w
znacznej mierze wypełniły one debiutancki album Róż Europy, Artur
nie uczestniczył już w sesji nagraniowej (wyjechał do stolicy
Afganistanu Kabulu, w roli tłumacza polskiej ambasady)
Płytę
nagrał zespół w składzie:
- Piotr Klatt (wokal)
- Adam Swędera (perkusja)
- Michał Grymuza (gitara)
- Ryszard Wojciul (saksofon, klarnet, instrumenty klawiszowe)
- Grzegorz K. Witkowski (bas)
- Robert Szambelan (programowanie perkusji)
Moim
zdaniem to jeden z lepszych albumów nagranych w tamtych czasach.
Kolejny rok to kolejna płyta Krew Marilyn Monroe brzmi
ona trochę inaczej niż pierwsza trochę mniej świeżo. Nie została
też tak dobrze przyjęta przez publiczność jak pierwszy album.
Piotr Klatt o tej płycie powiedział „Byliśmy
wtedy zachwyceni grupą The Cult, ale jako grupa hardrockowa nie
wypadliśmy wiarygodnie”.
W tym czasie dokonały się kolejne zmiany personalne,
odszedł Ryszard Wojciul i Grzegorz Witkowski. Obaj zajęli się
dziennikarstwem muzycznym. W zespole pojawił się nowy basista brat
Piotra Klatta – Jacek. Był to
też czas gdy Róż Europy zaangażowali się delikatnie czynnie w
politykę. Zespół wziął udział w kilku koncertach popierających
Tadeusza Mazowieckiego. Rok 1991 to kolejny album grupy wydane
przez Wifon przyjęte bardzo dobrze przez fanów Radio Młodych
Bandytów. Materiał na tę płytę zrealizowano w Izabelin
Studio w okresie od października do grudnia 1990 roku. W 1992 roku
ukazał się kolejny, czwarty album grupy Poganie! Kochaj i
obrażaj zawierający chyba najbardziej znany utwór, a zarazem
największy przebój grupy Jedwab w
którym gościnnie zaśpiewała Edyta Bartosiewicz. Utwór
utrzymywał się na pierwszym miejscu listy przebojów Trójki przez
pięć tygodni, a na samej liście gościł tygodni dwadzieścia
jeden. Płyta biła rekordy sprzedaży. W czasach kiedy płyty
uzyskiwały rzędu kilku ewentualnie kilkunastu egzemplarzy płyty
premierowej, album Poganie! Kochaj i obrażaj został
wydany w pierwszej transzy w ilości osiemdziesięciu tysięcy
egzemplarzy .Album był najlepiej sprzedającą się polską płytą
w latach 1992 - 1994. Róże Europy były numer jeden w Polsce pod
względem popularności i liczby zagranych koncertów. Róże Europy,
w tym czasie przeżywały swoje pięć minut. Rok 1992 był to
szczyt popularności zespołu. W tym czasie zespół podpisał
kontrakt który był wielkim wydarzeniem na polskim rynku muzycznym.
Róże Europy były pierwszym
polskim zespołem, który za wydanie albumu dostał miliard złotych.
Co prawda ówczesny miliard to dzisiejsze sto tysięcy złotych ale
i tak w ówczesnych realiach kwota była astronomiczna. Informacja o
kontrakcie pojawiła się w najważniejszych gazetach. (na czołówce
Gazety Wyborczej). Z
czasem jednak gwiazda zespołu zaczęła przygasać. O Różach
Europy robiło się coraz ciszej i ciszej, a po 1997 roku muzycy
ograniczyli swą działalność do sporadycznych koncertów. Kolejny
album Marihuana Róż Europy ukazał się rok później. Była
to pierwsza koncertowa płyta zespołu. Wydawnictwo to zostało
jeszcze bardzo dobrze przyjęte przez fanów, nic dziwne bo można na
nim usłyszeć takie utwory jak Stańcie przed lustrami,
Rockendrolowcy, Mamy dla was kamienie czy wreszcie Jedwab. Na
płycie gościnnie pojawił się lider Kobranocki Andrzej „Kobra”
Kraiński. W Łęgu w 1993 roku Telewizja Polska zarejestrował
koncert Róż Europy, który był emitowany w całości w Programie
1 Telewizji Polskiej. Rok 1994 to album Kolor. Tym razem płyta nie
została przyjęta tak dobrze jak poprzednie. W tym czasie doszło do
kolejnej zmiany w składzie zespołu, Jacka Klatta zastąpił
Sebastian Miłkowski. W okresie od maja do października 1995 roku w
Studio W. Chrósta w Sulejówku grupa nagrała materiał na kolejną
płytę Bananowe drzewa. Album
na rynku pojawił się w 1996 roku. Na płycie zagrał gościnie na
harmonijce Sławek Wierzcholski z Nocnej Zmiany Bluesa. Promujący
album singiel z piosenką O tobie i o mnie
pojawił się na radiowych listach przebojów oraz na licie
Muzycznej Jedynki Telewizji Polskiej, prowadzonej przez byłego
muzyka zespołu Artura Orzecha. Jednak cała płyta nie okazała się
wielkim sukcesem. Po tej płycie zespól zamilkł na dużej. W
1999 roku pojawił się na rynku album Gold ale była to
kompilacja zawierająca najbardziej znane utwory grupy. Zespół
powrócił po kilku latach w 2003 roku ukazał się singiel Teraz
a rok później singiel Kosmetyki. W 2005 roku w ramach serii
Złota kolekcja ukazało się kolejne kompilacyjne wydawnictwo Róż
Europy, płyta Żyj szybko, kochaj mocno, umieraj młodo. W
marcu 2007 roku ukazał się studyjny album zespołu, zatytułowany
8. W roku 2013 a dokładnie 13 grudnia, z okazji trzydziestolecie
działalności zespół wydał album Zmartwychwstanie. Skład
grupy zmieniał się bardzo często przez zespół przewinęli się
między innymi Artur Orzech ( obecnie znany dziennikarz muzyczny,
prezenter radiowy i telewizyjny oraz konferansjer), Michał Grymuza
(grywający później między z Armią i De Mono, współpracujący z
takimi muzykami jak Kasia Kowalska, Edyta Bartosiewicz, Kayah,
Robert Chojnacki, Artur Gadowski, Małgorzata Ostrowska, Maciej
Silski) , Grzegorz Witkowski (dziennikarz czasopism Tylko Rock i
Teraz Rock, autor książki o jarocińskim festiwalu Grunt to
bunt). Jedyny członkiem zespołu przez cały okres jego
istnienia był jego założyciel Piotr Klatt. Oprócz grania w
zespole Piotr był też producentem programów muzycznych w
Telewizji Polskiej i dziennikarzem Programu III Polskiego Radia.
Obecny
skład zespołu to:
- Piotr Klatt (wokal)
- Darek Osiński (bas) który przed laty grał na basie w rockowym projekcie Chylińska, Agnieszki Chylińskiej,
- Bartosz Wawrzyniak (gitara), wcześniej grający między innymi w projektach Ani Rusowicz Dezire i IKA,
- Bartek Kapsa (perkusja) grywający w Something Like Elvis i Contemporary Noise Sextet
- Tom Pacano (gitara) grający wcześniej z Wojciechem Waglewskim, Mateuszem Pospieszalskim, Justyną Steczkowską, Renatą Przemyk, Karen Carroll, Royem Bennettem, Małgorzatą Ostrowską, Anną Serafińską, Arturem Gadowskim, Pawłem Kukizem
Dyskografia
- Stańcie przed lustrami (1988)
- Krew Marilyn Monroe (1989)
- Radio młodych bandytów (1991)
- Poganie! Kochaj i obrażaj (1992)
- Marihuana (1993)
- Kolor (1994)
- Bananowe drzewa (1996)
- Gold (1999)
- Żyj szybko, kochaj mocno, umieraj młodo - Złota kolekcja (2005)
- 8 (2007)
- Zmartwychwstanie (2013)
Bardzo fajny wpis. Pozdrawiam.
OdpowiedzUsuń