Meness

Dziś grupa która na polskiej scenie muzycznej powinna odcisnąć znacznie mocniejsze piętno niż, odcisnęła. Grupa która mogła znaleźć się w pierwszej lidzie polskiego rocka. Grupa z której wyszedł basista legendy światowego rocka – zespołu Scorpions mowa o krakowskiej formacji Meness.

Mennes powstał na przełomie lat 1981/1982. Grupę założyli panowie którzy kontynuowali swoją edukację na krakowskiej Akademii Górniczo-Hutniczej.

• Maciek Śliwiński (gitara, wokal)
• Jacek Ciuba (bas)
• Waldek Krupiński (gitara)
• Marek Cichoń (perkusja)

Głównym inicjatorem jak i tym którym dał nazwę grupie był Maciek Śliwiński. Nazwa grupy to imię jednego z głównych bogów w bałtyjskich mitach nieba: Meness - Księżyc. Muzycy swoje miejsce na ziemi znaleźli w jednym z wielu krakowskich klubów studenckich "Zaścianek". Od początku swego istnienie grupa zaskarbiła sobie serca publiczności grając przede wszystkim koncerty w Krakowie i jego najbliższych okolicach. Z większych imprez muzycy Meness odwiedzili w 1982 roku Rock na Pojezierzu (późniejszy Muzyczny Camping w Brodnicy) gdzie wśród zespołów konkursowych zajęli trzecie miejsce, krakowski Open Rock którego grupa Meness została zwycięzcą, no i oczywiście III Ogólnopolski Przegląd Muzyki Młodej Generacji Jarocin'82 gdzie zespół wypadł lepiej niż poprawnie zajmując w konkursie trzecie miejsce. Po Jarocinie kariera Meness znacznie przyśpieszyła. Utwory grupy pojawiły się na antenie radiowej Trójki. Koniec roku 1982 to wspólna trasa Meness z Lady Pank, Natomiast rok 1983 zespól rozpoczął trasą u boku Turbo. Meness pojawił się również na festiwalu Rock nad Bałtykiem oraz ponownie wyruszył w trasę tym razem z Lombardem. Meness nagrał dwa teledyski dla Telewizyjnej Listy Przebojów i Programu 2 TVP oraz singla dla Tonpressu zawierającego utwory Nieprawdziwe słowa oraz Trzeba dalej jakoś żyć. Podobno w 1986 roku grupa zrealizowała również materiał na płytę długogrającą dla Klubu Płytowego Razem jednak płyta taka nigdy się nie ukazała. Z czasem kariera grupy znacznie zwolniła. Grupa coraz rzadziej pojawiała się na dużych imprezach błąkając się po polskiej scenie do roku 1990 roku by w końcu w roku 1990 zniknąć z niej na dobre.

Pomimo, że Meness mimo sporego potencjału nie zajął należnego zespołowi miejsca na polskiej scenie muzyczne, to jednak odcisnął na niej swoje piętno. Przez zespół przewinęli się tacy muzycy jak:

• grający na basie Paweł Mąciwoda pojawiający się później w takich formacjach jak Dupą, Pudelsi, TSA, Walk Away, Złe Psy by w końcu zakotwiczyć od 2003 w legendzie, światowego mocnego grania grupie Scorpions;
• perkusista Alan Baster grający później w Turbo i Bajmie;
• grający również na perkusji, nieżyjący już niestety Grzegorz Sznajder współpracujący z takimi formacjami jak Dżem, Chłopcy z Placu Broni, Homo Twist czy Pod Budą;
• Bogusz Rutkiweicz basista grupy Turbo współpracujący też z takimi zespołami jak Kierowca Bombowca, Aion czy Black Cat;
• Jarek Rostkowski udzielający się wokalnie w Grupie Rezerwat;
• Przemek Stopa którego gitarę można było usłyszeć na płycie Kory i Pudelsów Bela Pupa

W roku 2009 pojawiła się grupa o nazwie Meness ale czy można to nazwać reaktywacją zespołu nie jestem przekonany ze starego składu w nowej formacji pojawił się tylko Maciek Śliwiński do którego dołączyli Szczodry (wokal), Tomek Futro (bas), Mateusz Tokarczyk (gitara). W roku 2011 Szczodrego zastąpiła Joanna Pańszczyk.

Ostatni znany mi skład reaktywowanego zespołu to;

• Maciek Śliwiński (gitara)
• Tomek Futro (bas)
• Jakub Marduła (perkusja)
• Joanna Pańszczyk (wokal)

Dyskografia:

• S-543 Singiel Nieprawdziwe słowa / Trzeba dalej jakoś żyć (1985)

Kwadrans

Kolejny uczestnik konkursu na jarocińskim festiwalu w 1982 roku to pochodząca z Malborka Grupa Kwadrans.

Z notatki zamieszczonej w folderze można dowiedzieć się że grupa występuje w składzie:

Artur Węglowski (gitara)

Andrzej Kurcinkowski (gitara)

Piotr Kuchenbecker (klawisze)

Waldemar Ladniak (bas)

Mirosław Jankowski (perkusja)

Swoje miejsce do prób muzycy z Malborka znaleźli w Miejskim Domu Kultury.

Grupa dosyć dobrze była znana sympatykom muzyki rockowej z północnej Polski gdzie koncertowała dość często, między innymi z zespołami Cytrus i Zjednoczone Siły Natury Mech. Kwadrans pojawiał się również na regionalny przeglądach i konkursach niejednokrotne zostając ich laureatem. Zespół ma za sobą również sesje nagraniową w Rozgłośni Polskiego Radia w Gdańsku. Kilka utworów grupy pojawiło się w programie czwartym polskiego radia. W roku 1982zespół pojawił się na festiwalu w Jarocinie. I to wszystko co udało mi się zabrać na temat tej formacji. Nie wiem nawet kiedy muzycy z Malborka zeszli ze sceny. Jeśli ktoś by był w stanie uzupełnić wiadomości to chętnie posłucham lub poczytam.

FBT

W roku 1982 w Jarocinie pojawiło się więcej w porównaniu z latami wcześniejszymi zespołów grających nową muzykę (punk, nowa fala) nadal dominowała jednak klasyczna wersja rocka i heavy metalu. Nie zabrakło też kapel czerpiących pełnymi garściami z tradycji bluesowej. A wiadoma jak blues w Polsce to przede wszystkim Śląsk. I właśnie ze Śląska, a dokładnie z Tychów pochodzi kapela o której chciałem dziś napisać – grupa FBT

Założycielem grupy FBT był niewidomy wokalista i gitarzysta Andrzej Zielinski (nie mylić ze znanym ze Skaldów jednym z braci Zielińskich). Andrzej kilkakrotnie próbował stworzyć zespół jednak zawsze coś stawało na przeszkodzie, a to brak zaplecze technicznego, a to kłopoty ze składem czy też nadambitny instruktor z Domu Kultury próbujący narzucić zespołowi swoją wizję muzyki. W końcu w połowie 1981 roku zespól znalazł nie wtrącającego się w repertuar patrona – Miejski Dom Kultury „Tęcza” w Tychach, miejsce do prób no i ustabilizowała się skład grupy. Od sierpnia 1981 roku zespól grał w składzie:

• Andrzej Zieliński (gitara, wokal)
• Janusz Żydek (perkusja)
• Andrzej Furczyk (bas)
• Bogdan Żurek (gitara)
• John Szczepanek (klawisze)

FTB prezentowało się z dużym powodzeniem głównie lokalnej publiczności by w końcu w sierpniu 1982 roku wypłynąć na szersze wody podczas III Ogólnopolskiego Przeglądu Muzyki Młodej Generacji Jarocin’82. W roku 1983 zespół można było usłyszeć na katowickiej Rawie Blues oraz drugiej edycji festiwalu „Rock na Pojezierzu” gdzie grupa została wyróżniona. W tym samym roku dokonała nagrania sześciu utworów które nie doczekały się jednak publikacji. Pod koniec 1984 roku nastąpiły spore przetasowania w składzie grupy – z zespołu odeszli Janusz Żydek oraz Bogdan Żurek, a skład uzupełnili gitarzysta Janusz Ryś, grający na gitarze akustycznej Krystian Piątek, a za bębnami zasiadł Zbigniew Ulman . W tym składzie grupa FBT koncertowa jeszcze przez jakiś czas by w końcu w roku 1985 ostatecznie zejść ze sceny.

Po rozwiązaniu FBT Andrzej Zieliński okazyjnie grywał jako muzyk sesyjny w Katowickiej rozgłosci polskiego radia z czołówką polskich bluesmenów, by w roku 1995 wrócić na scenę z formacją Zieliński Blues Band, a od 2000 roku jest główną postacią grupy Nadar Blues Band

Detonator

Dziś kolejny uczestnik konkursu jarocińskiego przeglądu z 1982 roku – łódzka grupa Detonator. W pamięci fanów mocniejsze miejsce znalazł inny Detonator pochodzący z Sochaczewa założony w połowie lat osiemdziesiątych Detonator BN z którym często muzycy z Łodzi są myleni. Więc by wszystko było jasne dużymi literami piszę: TEN TEKST JEST O ŁÓDZKIEJ GRUPIE DETONATOR

Zespół powstał w Łodzi w 1981 r. jako Bad Blood, a skład jego przedstawiała się następująco:

• Andrzej Marciniak (śpiew)
• Marek Kalin (bas, wokal)
• Paweł "Guma" Gumola (gitara)
• Dariusz Wdowiak (perkusja, wokal)

Panowie grali swoistą mieszankę nowej fali i punk-rocka. Zespół szybko zmienił nazwę na TNT, a następnie na Detonator (często pisany w następujący sposób deToNaTor). Powodem ostatniej zmiany był fakt że w Warszawie grał już zespół o nazwie TNT. Miejsce na próby muzycy znaleźli w gościnnych salach Dzielnicowego Domu Kultury "Lutnia" na łódzkich Bałutach. Grupa szybko zyskała sporą popularność w Łodzi i jej najbliższych okolicach. Przed szerszą publicznością Detonator zadebiutował w listopadzie 1981 roku na II Przeglądzie Łódzkich Grup Rockowych “Rockowisko ‘81” od razu zdobywając wyróżnienie. Rok 1982 to koncerty i przede wszystkim bardzo dobre przyjęcie na II Ogólnopolskim Przeglądzie Muzyki Młodej Generacji Jarocin'82. I to już niestety koniec bardzo krótkiej historii łódzkiego Detonatora. Po powrocie z Jarocina zespół rozpadł się. Powód - różnice w spojrzeniu na muzykę. Sytuacje tę opisał Guma następująco " Chciałem grać szybciej, a oni wręcz przeciwnie – transowo, jak Killing Joke. Wymyślałem kolejne odrzucane przez zespół numery. W końcu pokłóciliśmy się" (wywiad dla gazeta.pl).

Grzechem było bu nie wspomnieć na koniec, że po rozpadzie grupy Paweł Gumola z razem z Piotrem Rogozimskim oraz Tomaszem Grono założył legendę polskiej sceny punkowej grupę Moskwa.

Daktyl

W roku 1982 uczestnikiem konkursu na jarocińskim festiwalu była grupa która miała wszystkie atuty by stać się gwiazdą, a jednak nią się nie stała – mowa o grupie Daktyl.

Zespół powstał w marcu1982 roku, jednak pisząc o Daktylu przestępstwem było by nie zacząć opowieści o dwa lata wcześniej kiedy to na jarocińskiej scenie pojawiła się grupa w składzie;

• Leszek Faliński (klawisze, perkusja)
• Tadeusz Faliński (gitara, bas)
• Jerzy Styczyński (gitara)
• Adam Otręba (gitara)
• Ryszard Ridel (wokal)

która co prawda nie została ogłoszona zwycięzcą Pierwszego Ogólnopolskiego Przeglądu Muzyki Młodej Generacji (wygrał OgródWyobraźni), podbiła jednak serca publiczności – mowa oczywiście o dziś bezsprzecznie uznanej za legendę polskiej sceny muzycznej grupie Dżem. Sukces jaki odniósł Dżem zadziałał jednak na zespól destrukcyjnie. Rysiek Ridel zastanawiał się nad współpracą z Andrzejem Urnym grającym wówczas w formacji ArJan, miał też propozycję występownia z ... Kombi. Adam Otręba udzielał się w grupie Kwadrat. Jurek Styczyński grywał na dancingach, Leszek Faliński rozpoczął pracę w browarze. Panowie rozeszli się na jakiś czas. Dżem na szczęście odrodził się jesienią 1980 roku by wrócić ze zdwojoną siłą.

Jednak w "nowym" Dżemie zabrakło miejsca dla Tadeusza Falińskiego – na basie pojawił się Beno Otręba. Do zespołu nie zgadzając się takim obsadzeniem basu nie dołączył też drugi z braci Falińskich Leszek. I tak wielki Dżem zaistniał w świadomości fanów już bez braci Falińskich.

W między czasie trzeci z braci - Mieczysław osiągnął już taki wiek, że starsi bracia stwierdzili, że może grać z nimi tym bardziej, że Mietek zaprzyjaźnił się z gitarą basowa która zresztą też go polubiła. I tak Falińscy pod koniec 1981 roku rozpoczęli wspólne próby, stworzyli całkiem spory materiał. Brakowało im jednak wokalisty. W czasach gdy Tadeusz i Leszek grali w Dżemie poznali śpiewającego kierowcę grupy Roberta Kowalczyka i właśnie jego zdecydowali się zaprosić do współpracy. Tak właśnie ma początku 1982 roku powstała grupa Daktyl. Panowie rozpoczęli bardzo intensywne życie sceniczne. Leszek stwierdził nawet w wywiadzie dla jarocin-festiwal.com "Gralismy wiecęj koncertów niż za czasów Dżemu". W sierpniu 1982 roku Bracia Falińscy ponowne pojawili się na jarocińskiej scenie – tym razem jako Daktyl. Zespól zagrał dobrze nawet bardzo dobrze, co ponoć Walter Chelstowki skwitował: "Nic dodać nic ująć - po prostu Falinscy". Również publiczność nie miała zastrzeże do prezentowanego przez Daktyl mocnego rocka. Jaka była sytuacja polityczna w Polsce w 1982 wiadomo. Władza obawiała się jakichkolwiek manifestacji w związku z tym organizatorzy festiwalu chcieli by publiczność reagowała ... nazwijmy to powściągliwie. Na występie Daktyla ciężko było jednak utrzymać publiczność w ryzach. W tej sytuacji występ Falińskich przerywano kilkakrotnie poprzez wyłączenie sprzętu. Po Jarocinie grupa wyruszyła dalej w trasę gając sporo większych i mniejszych koncertów. O rosnącej pozycji grupy niech świadczy koncert zagrany w Hali Ludowej we Wrocławiu wspólnie z takimi gigantami polskiej sceny rockowej jak Maanamem, TSA czy grupa Cross z Krzysztofem Cugowskim. Zdarzyło się kilka nagrań radiowych. Pojawiło się zaproszenie patronackie do współpracy z PSJ-tem Wrocław. Wszystko układało się jak najlepiej. A jednak nie wyszło. O Mieczysława upomniała się armia, Tadeusz opuścił kraj – wyjechał do Niemiec, podobnie uczynił Mieczysław po powrocie z wojska. Leszek awansował na stanowisko kierownicze i muzyka zeszła na dalszy plan. Tak ze sceny zszedł jeden z ciekawiej zapowiadających się zespołów początku lat osiemdziesiątych. Który być może mógłby skutecznie konkurować z TSA czy Dżemem. Przecież Leszek Faliński dołożył swoje pięć groszy do takich utworów Dżemu jak Paw, Jesiony czy Słodka. Szkoda. Nie w zasadzie nie szkoda ... Wielka Szkoda.

Crater

Kolejna formacja która wzięła udział w jarocińskim festiwalu w 1982 roku to pochodząca z Torunia grupa Crater. Jak na Toruń opanowany przez zgromadzonych wokół klubu Od Nowa nowofalowców muzycy z formacji Crater zafascynowali się wielce oryginalnym brzmieniem jakim był w Toruniu heavy metal. Grupa powstała w 1980 roku w klubie "Imperial" na toruńskich Bielanach.

Skład zespołu przedstawiał się następująco:

• Tomasz Pulkowsk (bas)
• Jarosław Rojewski (gitara)
• Piotr Sawicki (perkusja)
• Hieronim Dajewski (wokal)

Od samego początku swej muzycznej drogi Panowie z grupy Crater wydobywali ze swych instrumentów mocne dźwięki, zyskując spore uznanie wśród lokalnych miłośników tego typu grania. Podobno zespół nagrał materiał na płytę w studiu Radia PiK w Bydgoszczy, często też pojawiał się na scenach toruńskich klubów. W roku 1982 Crater pojawił się w Jarocinie, potem jeszcze przez jakiś czas pojawiał się na scenie by w końcu zniknąć w niebycie. I to już niestety wszystko co mogę napisać o tej grupie i jej muzykach.

Corpus X

Nadal jesteśmy w Jarocinie w 1982 roku. Kolejna grupa biorąca udział w festiwalu to pochodzący ze Szczecina Corpus X.

Zespół powstał w grudniu 1981 roku, a tworzyli go:

• Zdzisław Jodko (wokal)
• Paweł Dąbrowski (bas)
• Artur Adamowicz (perkusja)
• Andrzej Nowacki (bas)
• Krzysztof Bilbin (gitara)
• niejaki Misiek (saksofon)

W muzyce granej przez zespół można było usłyszeć element reggae, punka, nowej fali oraz ska. Sami muzycy uważali się za pierwszy polski zespół grający ska. Liderem grupy był Zdzisław Jodko. W czasie swej krótkiej historii grupa zagrała w 1982 roku w Jarocinie, można było ich usłyszeć Szczecinie i okolicach, a przede wszystkim w legendarnym Klubie "Pinokio", w radiu pojawiły się dwa utwory zespołu Zabili mnie i Dlaczego ja. W latach dziewiędziesiątych na rynku pojawiła się wydana przez Red Culture kaseta Corpusu X Proste pytania.

Cover utworu Corpusu X Dlaczego Ja znalazł się na wydanej w 2008 roku płycie Strachów na Lachy Zakazane piosenki, a rok później utwór Zabili mnie umieściła na swej płycie Na zawsze punk grupa Uliczny Opryszek.

Po zakończeniu działalności grupy przy muzyce pozostał Zdzisław Jodko, co prawda nie jako muzyk, ale jako twórca i właściciel niezależnej wytwórni muzycznej Jimmy Jazz Records która może pochwalić się w swoim katalogu ponad dwustu płytami oraz wydawca "Garażu". O dalszych losach pozostałych muzyków nie wiem w zasadzie nic.

CDN

W roku 1982 w Jarocinie odbywał się III Ogólnopolski Przegląd Muzyki Młodej Generacji Jarocin 82. Tego roku na festiwal zjechała wyjątkowo liczna grupa zwolenników mocnego grania (powodem takiego stanu zapewne był mający miejsce rok wcześniej triumf TSA). Do grupy zespołów grających szybko i głośnio należała również pochodząca z Wrocławia grupa CDN.

Wszystko zaczęło się w sierpniu 1979 roku i jak zwykle we Wrocławiu było nieźle zakręcone (oczywiście w pozytywnym tego słowa znaczeniu), wtedy to "Ekscentryczni Wizjonerzy Wrocławscy" (jak sami się nazywali) czyli bracia Staszyńscy – gitarzysta Krzysztof oraz grający na basie Bogdan wraz z gitarzystą Grzegorzem Kalmukiem ("Ekscentrycznym Jasnowidzem") założyli Grupę Rockową. Początkowo miejscem prób zespołu które mieszały się (podobnie zresztą jak skład zespołu) z spotkaniami młodych nietuzinkowych ludzi było mieszkanie braci Staszyńskich na placu Pereca. W tym czasie na polskiej scenie muzycznej raczkował dopiero punk rock, nowa fala w zasadzie nie istniała, nawet heavy metal był w powijakach. Nie może być więc zaskoczeniem, że na początku swej działalności muzycy z Wrocławia zdradzali fascynację obecnymi w polskiej przestrzeni muzycznej dźwiękami spod znaku jazz rocka i bluesa. W roku 1979 zespół pojawiła się na imprezie na Polach Marsowych oraz na festiwalu Krzycka Jesień gdzie został wyróżniony w konkursie zespołów zajmując pierwsze miejsce wraz z miejsce wraz z innym wrocławski blues-rockowym zespołem Easy Rider. W styczniu 1980 roku do Grupy dołączył perkusista Andrzej Malinowski. Mniej więcej w tym samym czasie Bogdan Staszynski wymyślił hasło, Ciągnie Do Nieba stąd się wzięła nazwa formacji CDN. W tym też czasie zespół przygarnął osiedlowy klub "Pod Szewcem". Niezbyt entuzjastyczne przyjęcie przez publiczność - lub prościej mówiąc nieudany występ w 1981 roku na wrocławskim festiwalu "Rock na Wyspie" spowodowała zmiany w składzie grupy, a muzyka grupy stała się mocniejsza kierując się w stronę heavy metalu. (W repertuarze grupy znalazły się covery AC/DC).

W roku 1982 na fali wzrastającej popularności heavy metalu CDN zagrał w Jarocinie. Skład grupy wówczas przedstawiał się następująco:

• Leszek Cichoński (gitara)
• Grzegorz Kalmuk (gitara)
• Andrzej Malinowski (perkusja)
• Andrzej Wiejak (bas)
• Paweł Kukiz (wokal)

Występ zespołu na jarocińskim festiwalu został utrwalony w dokumencie Pawła Karpińskego "Jarocin ’82". W tym czasie zespół trafił pod opiekę Agencji Koncertowej PSJ we Wrocławiu, a próby odbywały się w klubie Index. Niestety pod koniec roku 1982 zespół się rozpadł.

Po kilku miesiącach – w lutym 1983 roku nastąpiła reaktywacja zespołu w znacznie zmodyfikowanym składzie. W tym czasie CDN to:

• Andrzej Malinowski (perkusja) - jedyny członek dawnego CDNu i inicjator reaktywacji grupy;
• Bogdan Piotrowski (gitara)
• Jerzy Jaczanowski (gitara)
• Michał Maryon (bas)
• Jarosław Blandziński (wokal)

Muzyka zespołu w 1983 roku to już typowy heavy metal. W tym składzie zespół zagrał po raz drugi w Jarocinie gdzie zajął ósme miejsce w plebiscycie publiczności uzyskując 1519 głosów, by potem zaginąć gdzieś na polskim rynku muzycznym.

Wypada jeszcze wspomnieć osoby które oprócz już wymienionych w tym tekście na chwilkę, chwilę lub troszkę dłużej związały swój los z zespołem. W CDN można było usłyszeć Jakuba Góralskiego grającego na piano Fendera, na bębenkach hałasował Zenon Wawrzywon, swego głosu użyczał Artur Lima, cudne dźwięki na harmonijce wydawał Kazimierz Gajowy. Gościnnie pojawiali się Dariusz Tytman, Irena Jagiełka, Marek Sokół-Herman, Harry Hronowicz.

Jeśli chodzi o dalsze losy muzyczne losy osób związanych z CDN to nie znam ich wszystkich, jednak na pewno warto wiedzieć że:

Gitarę Leszka Cichońskiego można było usłyszeć na największych festiwalach bluesowych na świecie takich jak Monterey Bay Blues Festival w Kalifornii i Narooma Blues Festival w Australii gdzie występował z takimi muzykami jak Kenny Carr, John Jaworowicz, Carlos Johnson, Tony McPhee, Pistol Pete, Stan Skibby, John Tucker. W roku 1992 założył zespół Blues – Rock Guitar Workshop w skład którego weszli giganci polskiej sceny rockowej Włodzimierz Krakus, Jerzy Styczyński i Jerzy Piotrowski. Z grupą współpracowali tacy muzycy jak Anika, Qbek, Michał Czwojda, Artur Dutkiewicz, Marek Kapłon, Wojciech Karolak, Jerzy Kwinta, Kuba Majerczyk, Andrzej Pluszcz, Andrzej Ryszka, Robert Szydło, Andrzej Waśniewski, Tomasz Grabowy, Robert Jarmużek czy Łukasz Sobolak. Innym ważnym projektem Leszka Cichońskiego jest impreza o nazwie „Thanks Jimi Festival” w ramach której na wrocławskim rynku Wielka Gitarowa Orkiestra pod dyrekcją Leszka Cichońskiego wykonuje utwory Hendrixa. W 2012 roku Hey Joe zagrało razem 7273 gitarzystów – co jest oficjalnym Światowym Rekordem Guinnesa.

Andrzej Wiejak czuł bluesa i grywał w takich formacjach jak Takie Trio Blues, Blusgrand, The Starsi czy Candy Blues.

Paweł Kukiz to w zasadzie wiadomo po CDN był Hak, potem rewelacyjna Aya RL, Emigranci, Piersi, Yugoton i Yugopolis, twórczość solowa, duety z Borysewiczem i Maleńscukiem.

Artur Lima przez chwilę związał się z inną wrocławską grupą Test Fobii.

Grająca na trąbce i gitarze basowej Irena Jagiełka grała w punkowym zespole Dexapolcort, grającej reggae Miki Mousoleum, Kamam & The Big Bit, De Musk, współpracowała z Leszkiem Winderem jej bas można usłyszeć na wydanej w 2006 r. Płytce Skibiński Winder Super Session oraz na maxi singlu Guru Cushna & Living zatytułowanym Spirits Wait For Me.

I to w zasadzie wszystko. Jeśli ktoś może uzupełnić ten tekst to chętnie poczyta.

Bikini

Kolejny uczestnik III Ogólnopolskiego Przeglądu Muzyki Młodej Generacji Jarocin 82 to pochodząca z Torunia nowofalowa grupa Bikini.

Zespół powstał jesienią 1981 roku, a jego ojcem był znany z wcześniejszych występów w grupie Rejestracja Poborowych gitarzysta i wokalista Zbigniew Cołbecki. Jeśli grupa pochodziła z Torunia to oczywiście musiała się związać z klubem "Od Nowa" i Bikini w tej kwestii nie była wyjątkiem. Miejsce znane, klimatyczne niestety w grudniu 1981 roku z wiadomych przyczyn "Od Nowa" tak jak wszystkie kluby studenckie musiała przerwać swą działalność i w związku z tym muzycy mieli krótką kilku miesięczną przerwę w wspólnym graniu. Jednak gdzieś na wiosnę 1982 roku po kilku zmianach w składzie Bikini wróciło - Zbigniew Cołobecki grał na gitarze i śpiewał, na basie grał Andrzej Czarnecki, za bębnami siedział Tomek Wiśniewski no i jeszcze trzy wokalistki Ania Kamińska, Violetta Falecka oraz Beata Wieczerzak. W tym czasie grupa wiele koncertowała – pojawiła się między innymi w Jarocinie i Brodnicy (zresztą Bikini zostało zwycięzcą tej imprezy) W roku 1983 zespół pojawił się poraz drugi na festiwalu w Jarocinie tym razem w okrojonym męskim składzie - grupę opuścił śpiewające panie. Całkiem nieźle zapowiadała się przyszłość grupy. Publiczność bardzo dobrze przyjmowała występy muzyków z Torunia, nagrania zespołu emitowało radio, powstało nawet demo – kilku nagrań dokonano w studio w Klubie Morskim, kilku w Radio Bydgoszcz (materiał nie został nigdy wykorzystany). Mimo tego pod koniec lata 1983 roku grupa zakończyła działalność. Do pierwszej, krótkiej raktywacji zespołu doszło w połowie lat 80. W składzie zespołu znaleźli się wtedy muzycy znani Cołobeckiemu z Rejestracji basista Leszek Zawrot i perkusista Tomasz Siatka. W kolejnych latach Zbyszek kilkakrotnie próbował reaktywować Bikini jednak bez większych sukcesów. Bikini ponownie na scenie pojawiła się w 2007 roku. W 2009 roku ukazała się pierwsza wydana przez wytwórnię Noise Annoys płyta zespołu Dokument zawierająca nagrania lat 1982 - 2008. W październiku i listopadzie tego samego roku grupa nagrała cztery utwory które na rynku pojawiły się w lutym 2010 roku w postaci wydanej przez Hard Rock Pub Pamela Epki – Bikini. Płytka ukazała się na winylu w limitowanej wersji wyprodukowano tylko 300 egzemplarzy

Ostatni znany mi skład zespołu to:

• Zbigniew Cołbecki (wokal, gitara)
• Kuba Olejnik (gitara, wokal)
• Piotr Warszewski (bas)
• Waldemar Zaborowski (saksofon)
• Cezary Cołbecki (perkusja)

Nie da się ukryć, że Bikini to Zbigniew Cołbecki, a Zbigniew Cołbecki to nie tylko Bikini. Zbyszek bez Bikini może istnieć jednak w drugą stronę to nie działa – Bikini bez Zbyszka nie istnieje. Zbyszek jest osobą nieprzewidywalną, antykomercyjną kochającą wolność. Dlatego nikt nawet on sam nie jest w stanie z całkowitą pewnością powiedzieć czy Bikini pojawi się na scenie czy też więcej tej formacji nie usłyszymy.

Dyskografia:

• Dokument (2009)
• Bikini (2010 EP)
  
  
  
  
  

Bez Szefa

Czas na kolejny zespół który pojawił się III Ogólnopolskim Przeglądzie Muzyki Młodej Generacji Jarocin 82. Tym razem kilka słów o pochodzącej z Zabrza formacji Bez Szefa.

Zespół powstał w1981 roku. Założycielem grupy był gitarzysta i wokalista Edward Sikora, było on również autorem całego repertuaru grupy. Skład zespołu uzupełnili grający na gitarze basowej Mirosław Woźniak, gitarzysta Krzysztof Wtorek oraz perkusista Józef Zworek. Już w pierwszym roku swego istnienia grupa została laureatem I Przeglądu Śląskich Zespołów Rockowych "Silesian Rock'81" który odbył się w Bytomiu. Formacją zaopiekował się Kombinat Koksowniczy Zabrze. Grupa grająca rocka z solidną domieszką bluesa szybko lokalną popularność. W lutym 1982 roku nastąpiły zmiany w składzie zespołu: za bębnami zasiadł Janusz Piechaczek, do grupy dołączył też grający na harmonijce Andrzej Lonczek. Zespół w tym składzie wziął udział w VI-tym Ogólnopolskim Młodzieżowym Przeglądzie Piosenki którego został laureatem (złota dziesiątka). VI Ogólnopolski Młodzieżowy Przegląd Piosenki był zresztą bardzo udany dla muzyków z Zabrza: najlepszym basistą przeglądu został Mirosław Woźniak, najlepszym perkusista został Janusz Piechaczek, za najlepszy tekst uznano Więzy Edwarda Sikory. W tum samym roku 1982 pojawił się na Festiwalu w Jarocinie gdzie został przychylnie lecz nie entuzjastycznie przyjęty przez publiczność. Kiedy i dlaczego grupa zniknęła ze sceny muzycznej nie jestem stanie powiedzieć. Faktem jest,że ta nieźle zapowiadająca się formacja nie przetrwała. Po grupie Bez Szefa nie zostało żadne wydawnictwo, a i nagrań niewiele . Najbardziej znanym utworem muzyków z Zabrza jest utwór Kółko zębate które pukało do wrót list przebojów. A szkoda bo była to ciekawa formacja która zasługiwała na coś więcej niż lokalną, krótko trwającą popularność.

System

Kolejny zespół który w 1981 roku pojawił się na jarocińskiej scenie to pochodząca ze Świebodzina grupa System.

System powstał pod koniec 1979 roku. Założycielem grupy był gitarzysta Wojciech Szarłowicz, poza nim skład grupy stanowili: perkusista Mariusz Górazda (człowiek bez dwóch nóg – grał protezami) , basista Stanislaw Jachwak, gitarzysta Zdzisław Dybko który nie zagrzał w zespole długo miejsca – niestety upomniała się o niego armia, jego miejsce zajął Lech Rawski. Wkrótce potem do grupy dołączył i grający na klawiszach Krzysztof Kucharski. Na początku w repertuarze grupy królowały utwory uznanych już formacji z kręgów rocka, blues-rocka czy nawet hard rocka, zarówno polskich (Krzak, Kombi) jak i zachodnich (Status Quo, UFO) z czasem zespół zaczął grać też własne utwory.W maju 1980 roku grupa trafiła pod skrzydła świebodzinskiego Domu Kultury. Dobre warunki do prób oraz oczywiście talent muzyków szybko zaowocowały, już w lipcu 1980 roku System zajął trzecie miejsce w Konfrontacjach Muzyki Młodej Generacji Ziemi Lubuskiej w Zielonej Gorze. Chwilę po tem zespól pojawił się wśród ośmiu finalistów przeglądu Estrada 81. W tym czasie muzycy z Świebodzina ze swą muzyką zaczęli zapuszczać się coraz dalej od domu, koncertując już na terenie całego województwa zielonogórskiego zyskując coraz większą grupę fanów. No i oczywiście grupa zagrała na II Ogólnopolskim Przeglądzie Muzyki Młodej Generacji – Jarocin 81.Rok 1982 to zmiana w składzie zespołu. Grupę opuścił Lech Rawski, pojawił się natomiast wokalista Leszek Szpigiel i w tym właśnie składzie grupa pojawiła się już poraz drugi w Jarocinie. W tym też czasie zespół nagrał dla II programu TVP coś co nazwano "półrecitalem" (cokolwiek to znaczy). Kariera grupy toczyła się powoli zespól koncertował, ale jakoś nie był się w stanie przebić do tak zwanej pierwszej ligi polskich muzyków rockowych, nie ukazało się żadne oficjalne wydawnictwo zespołu (przynajmniej ja nic na ten temat nic nie wiem) i tak z czasem grupa zeszła ze sceny.Jeśli chodzi o dalsze losy muzyków to Krzysiek Kucharski był i chyba dalej jest właścicielem sklepu muzycznego Fant w Świebodzinie. Leszek Szpigiel pojawił się w tak ważnych polskich kapelach grających mocnego i mocniejszego rocka jak Non Iron oraz Wilczy Pająk. Pod koniec lat osiemdziesiątych szukając lepszego życia wyjechał do Niemiec gdzie po krótkiej przerwie powrócił do muzykowania wiążąc się z takimi formacjami jak Crows, Scaner, Duke czy Mekong Delta. O dalszych muzycznych losach pozostałych członków zespołu niestety nic nie wiem, ale chętnie się dowiem.

Pick-Up

W dalszym ciągu przegląd uczestników festiwalu w Jarocinie w 1981 roku. Dziś o gdańskiej grupie Pick-Up.

Grupa powstała w lutym 1981 roku, a jej skład to:

• Jacek Fuss (perkusja)
• Zdzisław Kowalski wokal)
• Marek Grand (gitara akustyczna)
• Adam Kozakiewicz (gitara)
• Paweł Markowski (gitara)
• Marek Zienkowski (bas)

Prawie wszyscy muzycy pochodzili z Gdańska wyjątek stanowił Sopocianin Adam Kozakiewicz. Zespół wtargną na polską scenę muzyczną z rozmachem, już na początku marca 1981 roku zajął drugie miejsce na regionalnym przeglądzie Muzyki Młodej Generacji w Gdańsku. Nagrodą był występ na festiwalu w Jarocinie gdzie zespół wypadł lepiej niż dobrze zajmując trzecie miejsce tuż za TSA i LSD. Ten sukces skutkował występem grupy na koncercie finałowym w towarzystwie między innymi Perfectu, Kasy Chorych i Dżemu. Sceny polskich imprez rockowych stanęły przed muzykami z Trójmiasta otworem. W 1981 roku zespół można było między innymi usłyszeć jeszcze na Sopockich Międzynarodowych Konfrontacjach Muzyki „Pop Session 81” oraz na łódzkim „Rockowisku”. Za każdym razem energetyczne występy grupy były bardzo dobrze przyjmowana przez fanów. Na przełomie roku 1981 i roku 1982 w składzie zespołu nastąpiły spore przetasowania , grupę opuścili gitarzyści Marek Grand i Paweł Markowski. W ich miejsce w zespole pojawił się jeden gitarzysta, ale za to jaki - wcześniej w Mietek Blues Band gitarzysta Antoni Degutis (późniejsza podpora gigantów polskiego Heavy Metalu – grupy TSA). Wraz zmianą składu zmieniła się też nazwa grupy na scenie w miejsce grupy Pick-Up pojawił się Jeep, ale to już nowa historia.

LSD

Kolejna grupa która pojawiła się na jarociński festiwalu, a o której dziś mało kto pamięta to gdańska grupa LSD.

Grupa powstała jesienią 1980 roku, a ojcami założycielami byli gitarzysta Piotr Szerszeń oraz grający na klawiszach Paweł Matych. Skład zespołu uzupełnili gitarzysta Sławomir Walasiewicz, grający na gitarze akustycznej Marek Grand, basista Dariusz Niemcewicz oraz perkusista Maciej Prochnicki. Nazwę grupy członkowie zespołu tłumaczyli jako skrót od Lepszy Spokojny Dzień. Swoje miejsce na próby muzycy znaleźli w gdańskim klubie studenckim Medyk. LSD wyspecjalizowało się w długich rozbudowanych formach z kręgów rocka progresywnego.W roku 1981 zespół wystąpił w Jarocinie zajmując drugie zaszczytne miejsce tuż za takimi gigantami jak TSA. W tym samym roku muzycy z Gdańska zagrali na Pop Session. Oraz zrealizowali kilka nagrań w studio Politechniki Gdańskiej. Pod koniec roku grupa weszła do studia Polskiego Radia w Gdańsku. W trakcie nagrań doszło do poważnych nieporozumień. Sesje przerwano, a zespół wkrótce się rozwiązał. Jednak po upływie niespełna roku muzycy znów zaczeli razem występować, co prawda w pomniejszonym składzie, ale jednak. Po reaktywacji grupy prócz muzyki w twórczości zespołu pojawiły się również słowa. Przed mikrofonem stanął grający równocześnie na klawiszach Paweł Matych. Sami muzycy swą muzykę w tym czasie nazywali "new romatic rock". Zespół w studiu Polskiego Radia zrealizował kilka nagrań. Pod koniec 1982 roku do zespołu powrócił Piotr Szerszeń. Na rok 1983 muzycy planowali wystawienie widowiska baletowego "Atlatyda", jednak projekt ten spalił na panewce. Zespół wystąpił jeszcze na imprezie towarzyszącej festiwalowi w Opolu po czym ostatecznie zniknął ze sceny.

Jeśli chodzi o dalsze losy muzyków LSD to Piotra Szerszenia można było usłyszeć w takich formacjach jak Dr Hackenbush, Latająca maszyna do szycia, Guitar Duo czy Johny Blues Band. Maciek Próchnicki grywał w takich formacjach jak Golden Life, Dr. Hackenbush czy IMTM, 27 sierpnia 2004 niestety zginął w wypadku samochodowym. Najbardziej znaną grupą z którą współpracował Sławomir Walasiewicz była gdańska formacja Jeep.

I to wszystko co jestem w stanie napisać o LSD. Wiem że tego niewiele, ale zawsze coś, może ktoś uzupełni ten tekst. Był bym wdzięczny.

Brak

Dziś kolejny z uczestników jarocińskiego festiwalu w 1981 roku. Jedna z moich ulubionych formacji – pochodząca z Łodzi grupa Brak.

Był koniec 1980 roku w Polsce zespoły grające wszelkie odmiany rocka powstawły w ilościach iście hurtowych. Obok grup z kręgu tak zwanej Muzyki Młodej Generacji takich jak Kombi, Exodus, Krzak, Kasa Chorych czy Mech, oraz kapel głównego nurtu pojawiających się w mediach (Perfekt, Maanam, Budka Suflera) w większych i mniejszych salach (przeważnie w tych mniejszych) można było usłyszć młodych muzyków zafascynowanyh nowym brzmieniem (punk rockiem, nową falą czy reagge) Oni grali a publiczność chłonęła te nowe dźwięki. W tym właśnie czasie w Łodzi z inicjatywy wokalisty/basisty Ziemowita Kosmowskiego (ex–Phantom), gitarzysty Krzysztofa Papużyńskiego i perkusisty Leonarda Jakubowskiego powstała niebanalna grupa grająca muzykę będacą mieszanką nowej fali, punka i klasycznego rocka. Zespół przyjął nazwę Brak. Muzycy miejsce na próby znaleźli w Dzielnicowym Domu Kultury w Łodzi. I właśnie w Łodzi i jej najbliższych okolicach można było początkow usłyszeć grupę. Szersza publiczność poznała zespół latem 1981 r. Gdy muzycy z Łodzi pojawili się na II Ogólnopolskim Przeglądzie Muzyki Młodzieżowej w Jarocinie, a następnie na Pop Session w Operze Leśnej w Sopocie. W roku 1982 do zespołu dołączyli saksofonista Kamil Bilski oraz basista Tadeusz Szymczak, Ziemek Kosmowski zamienił gitarę basową na gitarę, a za bębnami pojawił się Włodzimierz Rode. Grupa w tym składzie dokonała nagrań czterech utworów w studiu Polskiego Radia Opole. W tym samym roku Brak można było usłyszeć na łódzkim Rockowisku, a rok później zespół wystąpił w Opolu. Był to czas gdy Brak zdobył sporą popularność wśród fanów, utwory zespołu można było usłyszeć w radiu (głównie w Rozgłośni Harcerskiej) nic nie zapowiadało zakończenia działalności grupy, jednak pod koniec roku 1983 Brak zniknął ze sceny, a Ziemek Kosmowski i Kamil Bliski kontynuowali muzyczną karierę tworząc formację Rendez-Vouz W roku 1985 utwory grupy pojawiły się na ścieżce dźwiękowaj dwóch filmów w filmach fabularnych Mokry szmal oraz Wakacje w Amsterdamie a w roku 1998 na rynku pojawiło się kompilacyjne wydawnictwo Porzucona Generacja prezentująca zespoły z Łodzi i okolic na który znalazło się aż sześć utworów grupy Brak. Pierwsza płyta zespołu ujżałaświatło dzienne dopiero dwadzieścia trzy lata po rozwiązaniu grupy - w 2006 roku wytwórnia Manufaktura Legenda wydała album zespołu zatytułowany Brak zawierający nagrania zespołu z całego okresu kariery. Brak na scenę powrócił tylko raz w roku 2007 zespół reaktywował się na jeden koncert. Grupa w składzie:

• Ziemowit Kosmowski,
• Jacek Januszewicz,
• Sławomir Macias,
• Daniel Frontczak,
• Michał Karkusiński

zagrała podczas imprezy Muzyka z Oblężonego Miasta w Lubinie zorganizowanej w 25-rocznicę strajków.

Dyskografia

• Brak (2006)
• Porzucona Generacja (1998 kompilacja różnych wykonawców, utwory: Na Bliskim Wschodzie, Przekłute powietrze, Teatr, Złoto, Pokolenie, Do wzięcia)

Browar Blues Band

Dziś kolejny z uczestników konkursu II Ogólnopolski Przegląd Muzyki Młodej Generacji w Jarocinie – pochodząca z Suwałk grupa Browar Blues Band.

Zespół powstał w listopadzie 1980 roku a swą bazę znalazł w Wojewódzkim Domu Kultury w Suwałkach. Pierwotny skład zespołu tworzyli:

• Marek Iwanowicz (harmonijka, gitara)
• Andrzej Łanczkowski (gitara)
• Kazimierz Iwanowicz (bas)
• Wiesław Traczkowski (perkusja)

W kolejnych latach w zespole pojawiali się: Janusz Jurgielewicz (wokal), Andrzej Zdaniuk ( gitara), Krzysztof Anuszkiewicz (perkusja) oraz Zygmunt „Zymek” Szulc (perkusja). Browar Blues Band na polską scenę muzyczną wkroczył z przytupem - muzycy z Suwałk nie musieli długo czekać na pierwszy sukces bo już w miesiąc po powstaniu grupy Browar Blues Band zakwalifikował się do giżyckiej Musicoramy, na której wypadł na tyle dobrze by do domu wrócić z drugą nagrodą (pierwszą zdobyła grupa Nord Pole-And Jazz Band). Już w następnym roku zespół pojawił się na II Ogólnopolski Przegląd Muzyki Młodej Generacji w Jarocinie, gdzie został całkiem przychylnie przyjęty przez publiczność. Rok 1982 to przedewszystkim udział grupy w białostockiej V Jesieni z Bluesem, gdzie Browar Blues Band grający w składzie:

• Marek Iwanowicz (harmonijka, gitara)
• Andrzej Łanczkowski (gitara)
• Kazimierz Iwanowicz (bas)
• Krzysztof Anuszkiewicz (perkusja)
• Andrzej Zdaniuk ( gitara)

został ogłoszony najlepszym debiutantem (nagroda Białostockiego Towarzystwa Kultury). Rok później zespół ponownie pojawiła się w Jarocinie gdzie zaprezenował kawał dobrego bluesowego grania. Kolejne lata to przedewszystkim koncerty przy czym grupa ze swą muzyką trafiała coraz dalej od rodzinnych Suwałk. W 1985 roku zespół wystąpił na I Olsztyńskich Nocach Bluesowych. Wydawło się, że Browar Blues Band na stałe zagości na bluesowych scenach gdy nagle po nie całych sześciu latach muzykowania muzycy z Suwałk zeszli ze sceny – grupa w 1986 roku zakończyła swoją działalność.

Nowo Mowa

Dziś zespół prawie zupełnie już zapomniany choć mógł, gdyby coś potoczyło się ciut inaczej niż się potoczyło, znaleźć się w pierwszym szeregu zespołów nowej muzyki w Polsce lat osiemdziesiątych dwudziestego wieku. Mowa o toruńskiej grupie Nowo Mowa.

W 1983 Andrzej „Kobra” Kraiński zainspirowany znajomością z Grzegorzem Ciechowskim zainteresował się muzyką spod znaku cold wave i new wave. Kobra właśnie zakończył współpracę z grupą Fragmenty Nietoperza i można powiedzieć, że pod względem muzycznym był stanu wolnego, a co za tym idzie grunt do powstania nowej grupy był bardzo dobry. I tak z inicjacji Kobry powstała Nowo Mowa w składzie zespołu pojawili się oprócz założyciela Piotr Wysocki (perkusja), Mariusz Ziemba (gitara) oraz „Bruner” Gulczyński (bas). Muzyków wspomagał też Grzegorz Ciechowski, który zresztą poodobno wymyślił nazwę zespołu zaczerpniętą z powieści George'a Orwella - Rok 1984.

Już w roku swego powstania zespół pojawił się na festiwalu w Jarocinie (na perkusji zagrał wtedy Piotr Piątek). Odbył też trasę koncertową, w ramach której supportowała kogóż by innego jak nie Republikę. Nowo Mowa zagrała również na IV Festiwalu Nowofalowych Grup Rockowych w Toruniu. Rok 1984 to przede wszystkim koncerty i powoli ale systematycznie zdobywane uznanie wśród słuchaczy. I kiedy wydawało się, że wszystko toczy się pomyślnie na przełomie roku 1984 i 1985 zespół zakończył swoją działalność. Wtedy to Korba założył najsłynniejszą swoją grupę Kobranockę. To byłby w zasadzie koniec opowieści o Nowomowie. Jeszcze tylko trzeba wspomnieć, że w 1986 roku na rynku pojawiła się wydana przez Tonpress składanka Jeszcze Młodsza Generacja na której obok utworów takich wykonawców jak Kult, Madame T.Love, Made In Polad, Aya RL czy Randez Vous znalazł się też jeden kawałek Nowo Mowy – Dekoder oraz, że w 1998 roku w toruńskim klubie Od Nowa który odbył się z okazji czterdziestolecia tego klubu i waśnie z tej okazji, jeden jedyny raz muzycy Nowo Mowy ponownie spotkali się na scenie. I to już naprawdę koniec.

Dyskografia:

• Jeszcze Młodsza Generacja (1986 – kompilacja różnych wykonawców, utwór - Dekoder)