The Dudis - The Dudis

Dziś płytka będąca dzieckiem dwóch nietuzinkowych muzyków: bluesmana z krwi i kości Irka Dudka (harmonijka, wokal) oraz wywodzącego się ze punkrockowego środowiska gitarzysty i autora tekstów Darka Duszy – album The Dudis formacji o tej samej nazwie.

Był rok 1986, od dwóch lat na polskiej scenie muzycznej odnosił sukcesy Irek Dudek występujący jako Shakin'Dudi. Wokalista wykonywał pastiszowe piosenki utrzymane w rock'n'rollowej stylistyce z rewelacyjnymi tekstami znanego z takich zespołów jak Śmierć Kliniczna czy Absurd Darka Duszy. Na fali tych sukcesów, ale też chcąc się trochę odciąć do Shakin'Dudiego Panowie Dusza i Dudek powołali do życia osadzony w stylistyce lat sześćdziesiątych dwudziestego wieku zespół The Dudis. Nie był to jednak już autorski projekt Irka Dudka, w tej formacji obaj Panowie byli równorzędnymi partnerami. The Dudis wykonywali utwory stanowiące mieszaninę rock'n'rolla, bluesa i rhythm and bluesa. Skład zespołu uzupełnili: Perkusista Jerzy Piotrowski znany z takich zespołach jak SBB, Kombi czy Young Power, basista Andrzej Rusek grywający z Tomaszem Stańko oraz w bluesowym zespole Irka Dudka oraz klawiszowiec grywający na fortepianie i organach Hammonda Krzysztof Głuch również już wcześniej grywający z Irkiem w jego bluesowej kapeli. Historia zespołu niestety, a nawet bardzo niestety jest krótka. Grupa zagrała kilkanaście koncertów, nagrała kilka teledysków, wydała w 1987 roku płytę będącą pretekstem do napisania tego tekstu i przestała istnieć. Do legendy przeszedł teledysk zespołu do utworu Nocny Kozak w którym pojawiły się dwie panie raczej niezbyt ubrane – cenzura nie pozwoliła ze względów moralnych na emisję tego klipu. Co ciekawe trzydzieści kilka lat później teledysk ten budzi podobne emocje – Youtube usunęło go po kilkunastu minutach od wstawienia na ten serwis.

Dyskografia:

1. The Dudis (1987)

Teraz o samej płycie – cóż można napisać, Ta płyta wręcz tryska energią i poczuciem humoru, słychać, że muzycy świetnie się bawili nagrywając materiał na ten krążek. Album rozpoczyna krótki energetyczny instrumentalny kawałek Sygnał utrzymany w stylistyce gitarowych zespołów lat sześćdziesiątych dwudziestego wieku. Drugi utwór na płycie to Tutaj Cacy z przewrotnym tekstem Darka Duszy utrzymany podobnie jak dwa następne kawałki Nocny Kozak i Mój Brzuch w klasycznym klimacie lat sześćdziesiątych. Utwór numer pięć na pierwszej stronie to spokojny Bzyk, Bzyk z typowym dla tamtego okresu chórkiem oraz dość odważnym tekstem oczywiście autorstwa Darka. Ostatni utwór na pierwszej stronie to moim zdaniem pretendujący do miana najlepszego na płycie kawałek U Biednych w którym można znaleźć ciekawy gitarowi riff, fajnie brzmiące klawisze oraz bardzo dobry choć nie najweselszy tekst. Spokojne zwrotki w tym kawałku przeplatają się z dynamicznym refrenem. Drugą stronę płyty otwiera, osadzony oczywiście jak wszystkie utwory na tym krążku w realiach lat sześćdziesiątych dwudziestego wieku, charakteryzujący się frywolnym tekstem utwór Wykonaj To Własnoręcznie. Kolejny utwór to spokojnie zaczynający się J.Z. Pisząc ten teks Darek starał się używać języka epoki. Następny kawałki to dynamiczne Wakacje na własny rachunek oraz Miasteczko N z charakterystycznym brzmieniem klawiszy. Przed ostatni utwór na płycie to dynamiczny, wręcz rockowy Chwila Spokoju z rewelacyjnymi partiami gitary i harmonijki oraz tekstem w którym wyraźnie słychać, że jego autor ma punkowe korzenie. Jeśli nie U biednych to jest najlepszy kawałek na płycie. Krążek kończy dynamiczny, gitarowy Sygnał II. Płyta naprawdę warta polecenia – poprawi nawet najbardziej zepsuty humor. Naprawdę warto ją mieć i po nią sięgać.

The Dudis

Pronit - PLP-0053

Rok wydania 1987

Strona 1

1. Sygnał I
2. Tutaj Cacy
3. Nocny Kozak
4. Mój Brzuch
5. Bzyk, Bzyk
6. U Biednych

Strona 2

1. Wykonaj To Własnoręcznie
2. J. Z.
3. Wakacje Na Własny Rachunek
4. Miasteczko N
5. Chwila Spokoju
6. Sygnał II