Ian Dury – New Boots And Panties

Kolejna płytka o której chcę napisać to New Boots And Panties brytyjskiego wokalisty, legendy brytyjskiej sceny nowo falowej i punkowej Iana Dury.

Ian Dury, a właściwie Ian Robins Dury urodził się w północno-zachodnim Londynie 12 maja 1942 roku. W trakcie drugiej wojny światowej mieszkał razem z rodzicami w w Kornwalii. Po zakończeniu wojny przeniósł się z rodzicami do Szwajcarii gdzie jego ojciec pracował jako kierowca milionera.

W 1946 matka Iana opuściła męża i przyniosła się razem Ianem do Anglii i tam zamieszkała w małej miejscowości w Essex. W wieku siedmiu lat Ian zaraził polio. Po półtorarocznym leczeniu trafił do szkoły Chailey. Była to szkoła i szpital dla dzieci niepełnosprawnych. Po przebytej chorobie na zawsze pozostał mu poważny niedowład lewej ręki i nogi. Następną placówką w której Ian pobierał edukację była Royal Grammar School, High Wycombe, którą opuścił w wieku 16 lat, aby studiować malarstwo w Walthamstow Art College. Od 1964 Dury studiował sztukę w Royal College of Art, a następnie na różnych uczelniach w południowej Anglii. W dniu 3 czerwca 1967 r. Ian poślubił Elizabeth Rathmell z którą miał dwójkę dzieci, mieli dwoje dzieci, Jemima i Baxtera. Związek ten przetrwał osiemnaście lat. Ian i Elizabeth rozwiedli się w 1985 roku.

Swą przygodę z muzyką Dury rozpoczął w 1971 roku, wtedy to założył swój pierwszy zespół Kilburn and the High Roads. W którym pełni funkcję wokalisty i autora tekstów. Swój pierwszy koncert grupa dała w Croydon School of Art w dniu 5 grudnia 1971 roku. Pomimo dobrego przyjęcia przez krytyków (zespół porównywano do The Who ) Kilburn and the High Roads nie odniosło oczekiwanego sukcesu i w 1975 roku zakończyło swoją działalność pozostawiając po sobie dwa albumy Handsome i Wotabunch. Kolejną grupą Iana był The Blockheads. Z tą właśnie grupą zyskał największą popularność pod koniec lat 70-tych dwudziestego wieku. Zespół szybko zyskał reputację jako dający jedne z najlepszych koncertów na żywo wśród muzyków spod znaku nowej fali. Grupa zyskała naprawdę duży rozgłos dzięki takim utworom jak Sex & Drugs & Rock ‘n’ Roll oraz Hit Me With Your Rythm Stick ten drugi kawałek był numerem jeden w Wielkiej Brytanii na początku 1979 roku. Publiczność też zapamiętała barwne koncerty Iana posiadał on niezwykłą charyzmę jako wykonawca. Z The Blockheads Dury nagrał trzy albumy. W 1977 New Boots and Panties!! który osiągnął status platynowej płyty (1977). W tym czasie w zespole zaczęły się tarcia pomiędzy Ianem a drugą osobowością w grupie klawiszowcem i gitarzystą Chazem Jankelem. Zakończył się to odejściem na pewien czas Jankela z zespołu. Drugi album Do It Yourself został wydany w czerwcu 1979 Po nagraniu tej płyty Jankiel znów opuścił grupę i wyjechał do USA, aby skoncentrować się na solowej karierze. Jankiela zastąpił gitarzysta Wilko Johnson, a grupa po solidnie przepracowanych osiemnastu miesiącach wydała płytę trzecią płytę Laughter. Na przełomie lat 1980 i 1981 ponownie zagrali razem. The Blockheads koncertował w Wielkiej Brytanii i Europie, kończąc rok 1981 występami w Australii. Skład grupy uzupełnił jazzowy trębacz Don Cherry. The Blockheads zostali rozwiązani na początku 1982 roku. Dury podpisał nowy kontrakt z wytwórnią Polydor Records i od razu zabrał się do pracy z grupą młodych muzyków nagrywając album 4,000 Weeks' Holiday. W muzyce z tego albumu Dury odszedł od swego wcześniejszego stylu co nie zostało dobrze przyjęte przez fanów. The Blockheads ponownie zagrali razem w 1987 roku odbywając krótką trasę po Japonii. We wrześniu 1990 r., po śmierci perkusisty Charley Charles, połączyli się ponownie na dwa koncerty by pomóc rodzinie muzyka. W międzyczasie Dury nagrał dwa albumy Apples ukazał się 1989 roku, a trzy lata później na rynku pojawił się The Bus Driver's Prayer & Other Stories. The Blockheads bez Jankiela w styczniu 1991 roku koncertował w Hiszpanii, by ponownie zawiesić działalność do sierpnia 1994 roku. Po powrocie Jankiela do Anglii zespół można było sporadycznie zobaczyć na koncertach w Irlandii, Wielkiej Brytanii i Japonii. W marcu 1996 roku u Durego zdiagnozowano raka. Pomimo choroby muzyk z dużą werwą zabrał się do pisania materiału na kolejną płytę. Na początku 1998 roku grający znów razem członkowie The Blockheads nagrali płytę Mr. Love Pants W maju, Ian Dury & The Blockheads ponownie wyruszył w drogę. Ostatni koncert grupa z Ianem Durym zagrała w dniu 6 lutego 2000 r. w London Palladium. Dury zmarł sześć tygodni później 27 marca 2000 roku.

Oprócz muzyki Ian próbował również swych sił jako aktor. Zagrał w filmach Kruk 2, Miasto Aniołów Tima Pope'a, Kucharz, złodziej, jego żona i jej kochanek Petera Greenawaya (polecam niesamowity klimat), Sędzia Dredd i Piratach Romana Polańskiego. W 6 stycznia 2009 roku, w Leicester Square Theatre w Londynie miał premierę musical oparty na życiu Dury’ego i zawierający piosenki jego autorstwa zatytuowany Hit Me! The Life & Rhymes of Ian Dury. O życiu Iana powstał także film kinowy Sex & Drugs & Rock ‘n Roll który miał premierę w 2010 roku. W roli artysty wystąpił Andy Serkis. Po śmierci artysty The Guardian w nekrologu napisał o nim „jeden z niewielu prawdziwych oryginałów angielskiej sceny muzycznej” - i to jest cała prawda o Iane Durym, można nie przepadać za jego twórczością ale trzeba go szanować i podziwiać.

Niedawno Piotr Kaczkowski w swojej audycji puszczał utwór wykonywany przez syna Iana – Baxtera. Bakster powiedział: „Tato nagrałem piosenkę” - Historia toczy się dalej.

Dyskografia:

1. New Boots and Panties!! (1977)
2. Do It Yourself (1979)
3. Laughter (1980)
4. Lord Upminster (1981)
5. 4,000 Weeks' Holiday (1984)
6. Apples (1989)
7. The Bus Driver's Prayer & Other Stories (1992)
8. Mr. Love Pants (1998)

Teraz o płycie. Materiał z albumu New Boots and Panties!! trudno nazwać jednorodnym, a moim skromnym zdaniem nie można też powiedzieć o tej płycie, że trzyma równy poziom. Płytę otwiera pulsujący funkowy kawałek Wake Up And Make Love With Me miło się tego słucha ale mnie osobiście nie powala na kolana. Kolejny utwór to lekko osadzony w klimacie lat sześćdziesiątych ubiegłego stulecia spokojny kawałek Sweet Gene Vincent przechodzący z czasem w rock'n'roll z ciekawie brzmiącym pianinem. Trzeci kawałek to ani spokojny ani dynamiczny I'm Partial To Your Abracadabra bardzo łagodny punk jeśli w ogóle punk. Drapieżnie brzmią tu tylko gitary. O kolejnym utworze My Old Man można powiedzieć, że jest i to wystarczy. Ostatni utwór na płycie to pastiszowa wyjęta jakby prosto z wodewilu piosenka (tak to dobre określenie piosenka, a nawet pioseneczka) Billericay Dickie. Dobra, obracamy płytę na drugą stronę i zaczynamy. Na początek utwór Clevor Trever – pulsujący, wciągający swym rytmem znacznie lepszy niż wszystko co było na pierwszej stronie no i intrygujący pomieszany z recytacją śpiew Iana – jest znacznie lepiej niż na pierwszej stronie. Kolejny utwór to znów obniżenie lotów If I Was With A Woman pachnący wręcz muzyką taneczną. I wreszcie to co lubię i to co Ian robi najlepiej rasowy drapieżny punk rock w najlepszym wydaniu. Na początek chyba najlepszy na płycie, dynamiczny kawałek Blockheads. Zaraz po nim równie dobry i równie dynamiczny Plaistow Patricia i na koniec najostrzejszy na płycie Blackmail Man. Choćby dla tych trzech utworów warto poznać tę płytę – polecam.

New Boots and Panties!!

Stiff Records - SEEZ 4

Rok wydania 1977

Strona 1

1. Wake Up And Make Love With Me
2. Sweet Gene Vincent
3. I'm Partial To Your Abracadabra
4. My Old Man
5. Billericay Dickie

Strona 2

1. Clevor Trever
2. If I Was With A Woman
3. Blockheads
4. Plaistow Patricia
5. Blackmail Man