She - Miejsce, którego wszyscy szukamy

Dziś płytka formacji która pod koniec lat osiemdziesiątych dwudziestego wieku miała dosyć sporą grupę zwolenników. Pierwsza płyta, pierwszego zespołu Tomka Lipnickiego grupy She.

Był rok 1986 siedemnastoletni wtedy gitarzysta i wokalista Tomek Lipnicki wraz z dwoma przyjaciółmi Radosławem Zblewskim (perkusja) i Ireneuszem Mazurkiem (bas) założył zespół nazwany przez młodych muzyków She. W tym trzyosobowym składzie zespół po raz pierwszy wszedł do studia gdzie nagrał kilka numerów dla gdańskiego radia.W 1987 skład zespołu powiększył się, do grupy dołączyli Mariusz Kotwicki (gitara), Jacek Gryz (klawisze) oraz Włodzimierz Zyner (perc). She w powiększonym składzie zaczęła coraz częściej pojawiać się na scenie. Koncertując zespół zyskiwał coraz większe rzesze sympatyków. Lipnicki jako frontmen zespołu potrafił szybko nawiązać kontakt z publicznością. Koncerty grupy buchały energią. Na atmosferę tych występów wpływ miał też sceniczny image zespołu. Lipnicki wraz z Mazurkiem na koncertach występowali w szkockich kiltach. Był to pomysł przyjaciela Tomka Włodka Zynela. O zespole stawało się coraz głośniej.W muzyce granej przez zespół wyraźnie było słychać inspiracje takimi kapelami jak The Cure, Simple Minds, The Cult a przede wszystkim U2. W 1987 roku She wystąpił na warszawskim festiwalu Poza Kontrolą gdzie zespół został bardzo dobrze przyjęty. W 1989 roku grupa wystąpiła na festiwalu w Sopocie, gdzie Tomek Lipnicki został wyróżniony jako najmłodszy uczestnik. Kariera zespołu zaczęła nabierać tempa, Zespół dawał coraz więcej koncertów – między innymi wyjechał na trasę do ZSRR. W tym czasie She podpisało też kontrakt z wytwórnią Arston. Efektem tego kontraktu było wydanie pierwszej płyty zespołu Miejsce Którego Wszyscy Szukamy. Ale zanim doszło do nagrania materiału na tę płytę w zespole zaszły poważne zmiany personalne Kotwickiego, Gryza i Zynera zastępili Jan Haase (gitara), Krzysztof Jarkowski (gitara) oraz Andrew (klawisze).Debiutancki album grupy nie odniósł jednak spodziewanego sukcesu. W 1990 Tomek Lipnicki rozpoczął współpracę z zespołem Skawalker Grzegorza Skawińskiego gdzie miał zostać wokalistą, jednak w związku z brakiem zrozumienia – niedocenieniem jego pomysłów po krótkim czasie odszedł ze Skawalkera by powrócić do She. W 1991 roku zespół nagrał drugi i jak się potem miało okazać ostatni album She Big City Lights. Tak jak w przypadku debiutanckiej płyty przed wydaniem tego albumu w zespole nie obeszło się bez zmian kadrowych - Krzyśka Jarkowskiego zastąpił znany już z wcześniejszych występów z She Mariusz Kotwicki. W nagraniu drugiej płyty zespołu gościnnie udział wzięli Anna Męczyńska, Anna Bakun oraz znany z TSA Marek Piekarczyk. Album Big City Lights ukazał sią na CD w 1992 roku, i był to w zasadzie ostatni akord w zbyt krótkiej historii tej interesującej formacji. Na całe szczęście Tomek Lipnicki kontynuuje swoją muzyczną karierę w takich grupach jak Illusion ,Acid Drinkers czy ostatnio Lipali.

Dyskografia:

• Miejsce, którego wszyscy szukamy (1989)
• Big City Lights (1991)

Teraz o samej płytce. Album Miejsce Którego Wszyscy Szukamy ukazał się w 1989 roku. Ten pierwszy album She jest płytą moim zdaniem dobrą, a nawet bardzo dobrą. Nie została jednak doceniona przez słuchaczy. A wielu dziennikarzy muzycznych – krytyków uznało ją niesłusznie za słabą, wtórną, naśladowczą. Moim zdaniem pomimo tego, że w muzyce zespołu rzeczywiście wyraźnie słychać inspiracje takimi kapelami jak The Cure, Simple Minds, The Cult a przede wszystkim U2 nie jest ona kalką tego co grali wielcy poprzednicy. Muzyka z tej płyty jest świerza, sprawiająca radość zarówno słuchaczom jak i grającym. Pomimo że twórczość She jest inspirowana, na płycie można znaleźć sporo oryginalnych dźwięków które powstały w głowach muzyków. Nie jest to album jednorodny. Płytę rozpoczyna spokojny, wolno płynący utwór Życie, a zaraz po nim buchający energię, dynamiczny, pulsujący basem i charakterystycznym wokalem Tomka Lipnickiego drugi kawałek Sen. Kolejny utwór to intrygujący, przede wszystkim sposobem śpiewu Tomka Obiit. Pierwszą stronę płyty zamyka utwór spokojniejszy utwór Pytania. Drugą stronę płyty otwiera dynamiczny Ymo z ciekawą partią gitary, po nim następuje melodyjne, moim zdaniem najsłabsze na płycie Jedyne wyjście. W końcu tytułowe zaczynające się bardziej recytacją niż śpiewem Tomka Miejsce którego wszyscy szukami - utwór intrygujący, wzbudzający niepokuj zarówno swą muzyką jak i śpiewem, chyba najlepszy kawałek na płycie. Album zamyka rewelacyjnie brzmiący ostatni utwór Aby trwać. Podsumowując, moim zdaniem płytka zasługuje na uwagę, a dla miłośników talentu Tomka Lipnickiego ( na płycie występującego jako Teel) jest to jazda obowiązkowa – w końcu od tego się wszystko zaczęło.

Miejsce Którego Wszyscy Szukamy

Arston ‎– ALP 040

Rok wydania 1989

Strona 1

1. Życie
2. Sen
3. Obiit
4. Pytania?!

Strona B

1. Ymo
2. Jedyne wyjście
3. Miejsce którego wszyscy szukamy
4. Aby trwać

Wszystkie teksty Teel. Muzyka Grupa She