Exodus – The Most Beatiful Day

Dziś coś z klasyki rocka progresywnego w polskim wydaniu. Płyta The Most Beatiful Day grupy Exodus. Początki Exodusu sięgają 1976 roku, wtedy to dwaj bracia Andrzej i Wojciech Puczyńskiego założyli hard-rockową formację Źródło. Wkrótce dołączyli do nich Władysław Komendarek, Paweł Birula, Tomasz Zeliszewski oraz Zbigniew Fyk i tak stał się Exodus. Początkowo grupa koncertowała głownie w klubach studenckich. Muzykę zespołu charakteryzowało zamiłowanie do dłuższych form inspirowanych twórczością takich formacji jak Yes, King Crimson czy Genesis. Jesienią 1977 roku grupa dokonała ponad godzinnego nagrania, które następnie transmitowane było przez Polskie Radio. Rok 1978 to czas coraz częstszych koncertów zespołu w całej Polsce, a w 1979 roku Exodus został zaproszeni na koncerty do Związku Radzieckiego i NRD. Grupa koncertowała też wspólnie z zespołem The Rubettes pochodzącym z Wielkiej Brytanii. W 1980 roku Exodus wydał swoją pierwszą płytę długo grającą The Most Beautiful Day. Debiutancki album Exodus do dziś uznawany jest za jeden z najciekawszych albumów w historii polskiej sceny muzycznej jeśli nie całej to na pewno progresywnej. Płyta sprzedał się bardzo dobrze i w 1982 roku grupę wyróżniono dwoma Złotymi Płytami (za debiutancki album i singiel Jestem automatem). W 1980 roku Exodus otrzymał tytuł zespołu, na którego nagrania najbardziej czekają czytelnicy magazynu "Non Stop". W 1982 roku ukazał się równie dobry jak pierwszy – drugi album grupy Supernova. Rok później do Exodusu dołącza drugi gitarzysta Marek "Zefir" Wójcicki Już w składzie z Markiem zespół nagrał materiał na swój trzeci krążek Hazard, album jednak nie został wydany (ukazał się dopiero w 2006 w boksie The Most Beautiful Dream. Anthology 1977-1985). Krótko po wydaniu po albumu Supernova Paweł Birula wyjechał na stałe z Polski, i można powiedzieć, że był to początek końca Exodusu. Utwory, które trafiły na ostatnie single grupy, wydane w 1985 roku, zostały nagrane w zmienionym składzie, z nowym wokalistą Kazimierzem Barlaszem. Wkrótce po premierze ostatniego z singli grupa się rozwiązała. Po rozwiązaniu zespołu Władysław Komendarek rozpoczął karierę solową. Andrzej Puczyński założył wydawnictwo płytowe Izabelin, a następnie został prezesem Universal Music Polska.

Skład podstawowy zespołu:

• Andrzej Puczyński - gitara
• Wojciech Puczyński - gitara basowa
• Władysław Komendarek - instrumenty klawiszowe
• Paweł Birula - śpiew, gitara
• Zbigniew Fyk - perkusja

W zespole grywali również:

• Marek Wójcicki - gitara
• Jerzy Machnikowski - perkusja
• Kazimierz Barlasz - śpiew
• Jacek Olejnik - instrumenty klawiszowe
• Bogdan Łoś - gitara
• Joanna Rosińska - śpiew

Dyskografia:

• The Most Beautiful Day (1980)
• Supernova (1982)
• Singles Collection (1992)
• Złota kolekcja: Najpiękniejszy dzień (2000)
• The Most Beautiful Dream - Anthology 1977-1985 (2006)

single:

• Uspokojenie wieczorne / To, co pamiętam (1978)
• Niedokończony sen / Dotyk szczęścia (1979)
• Ostatni teatrzyk objazdowy / Ostatni teatrzyk objazdowy (część druga) (1980)
• Spróbuj wznieść się wyżej / Jest taki dom (1981)
• Jestem automatem / Najdłuższy lot (1982)
• Kosmiczny ojcze / Ta frajda (1985)

Teraz o samej płycie The Most Beautiful Day. Może nie najpiękniejszy, ale na pewno piękny był dzień gdy usłyszałem po raz pierwszy ten album Exodusu. Pomimo że płyta ta wydana została w 1980 roku jej korzenie tkwią głęboko w latach siedemdziesiątych gdy swe najlepsze płyty nagrywali giganci roka progresywnego King Crimson, Jethro Tull, Yes czy Genesis. Na płytce słychać charakterystyczny dla Exodusu był wokal Pawła Biruli z lekka zbliżony do tego co w utworach grupy Yes prezentował Jon Anderson. Delikatnie grane partie gitary i instrumentów klawiszowych przypominające dokonania King Crimson czy Genesis. Już pierwsza strona albumu przynosi niezapomniane wrażenia. Zawierała ona trzy przecudnej urody utwory: Ci Wybrani stylowo bardzo zbliżony do Yes, Złoty Promień Słońca popis Komendarka – klawiszowca oraz kompozycja Andrzeja Puczyńskiego Widok z Góry Najwyższej. Jednak dopiero druga strona tej płyty wprowadza nas do muzycznego raju. Cała drugą stronę płyty zajmuje tytułowa suita Ten Najpiękniejszy Dzień – jedna z najpiękniejszych suit polskiego art-rocka, tego nie da się opisać to trzeba posłuchać. Muzyka z tej płyty pieści uszy, zapada w pamięć i zostaje w człowieku na zawsze. Jak już pisałem The Most Beautiful Day do dziś uznawany jest za jeden z najciekawszych albumów w historii polskiej sceny muzycznej. Jazda obowiązkowa dla każdego fana nie tylko rocka progresywnego.

Jeszcze tylko mała dygresja. Moim zdaniem gdyby Exodus grał w innym czasie (troszkę wcześniej) i w innym miejscu był by wymieniany jednym tchem w gronie takich formacji jak King Crimson, Jethro Tull, Yes czy Genesis.

The Most Beautiful Day

Polskie Nagrania Muza SX 1934

Rok wydania 1980

Strona A

1. Ci wybrani (A. Puczyński, W Komendarek - M. Maliszewska) / Stary Noe (P. Birula - M. Maliszewska)
2. Złoty promień słońca (A. Puczyński, W Komendarek - A. Puczyński)
3. Widok z góry najwyższej (A. Puczyński - A. Puczyński)

Strona B

1. Ten najpiękniejszy dzień (A. Puczyński, W Komendarek - A. Puczyński)

Części suity:

• Leśne wspomnienie
• Czas już iść
• Wyścig z czasem
• Najpiękniejszy dzień