Gardenia - Gardenia

Dziś coś czego dawno nie słuchałem, a w zasadzie muszę się przyznać, że zapomniałem o istnieniu zarówno tej płyty jak i zespołu. Ale nie ma tego złego co by na dobre nie wyszło. Płytę Gardenia formacji o tej samej nazwie na półce znalazł mój syn. Włączył. Zaczęły docierać do mnie pierwsze dźwięki, wraz z nimi zaczęła wracać pamięć i zauroczenie tą muzyką, które z czasem stało się nawet większe niż wtedy gdy Gardenię słyszałem pierwszy raz. Jak mogłem o nich zapomnieć.

Gardenia powstała w 1988 roku w Warszawie. Założycielami zespołu byli współpracujący wcześniej z Kultem gitarzysta Alek Januszewski oraz wokalista Radek Nowak.

Pierwszy skład zespołu przedstawia się następująco:

• Radek Nowak (wokal)
• Alek Januszewski (gitara, klawisze)
• Przemek „Gutek” Wójcicki (bas)
• Mariusz „Marian” Radzikowski (perkusja)
• Marcin „dread” Chlebowski (konga)

Muzyka zespołu to mieszanina popularnego w tamtych czasach post punka i nowej fali z delikatną domieszką psychodelii jaką można było usłyszeć w w latach 70. Na rynek muzyczny grupa wkroczyła ze sporym impetem. W 1988 roku na antenie Rozgłośni Harcerskiej zaistniał utwór Papierosy i zapałki. Połączenie przebojowej kompozycji z mrocznym, depresyjnym tekstem spowodowało duże zainteresowanie zespołem. Już w tym samym roku zespól nagrał materiał na debiutancki album Gardenia, który ukazał się w następnym roku. Chociaż płytka ta to jedna z najciekawszych pozycji polskiego rocka tamtego czasu, nie podbiła ona serc większego grona słuchaczy. W 1989 roku formacja pojawił się też jako gość Armii na festiwalu w Jarocinie. Po wydaniu płyty formacja koncertował przeważnie w klubach, omijając większe imprezy. O grupie zaczęto powoli zapominać. Drugie wejście Gardenii na szerszy rynek muzyczny przypada na 1993 rok. Wtedy to ukazała się kasetowa reedycja debiutanckiej płyty. Grupa wystąpiła na Jarocińskim festiwalu, częściej zaczęła pojawiać się w klubach oraz zrealizowała dwa teledyski by następnie znowu gdzieś zniknąć. Kolejny powrót zespołu to rok 2000, kiedy to ukazał się album Halucynacje może nie tak dobry jak płyta debiutancka ale naprawdę niezły. Na następny album grupy trzeba było czekać aż sześć lat, wtedy to w 2006 roku ukazała się płyta zatytułowana po prostu III. Podobnie jak wydane w 2000 roku Halucynacje pojawienie tej płyty nie odbiło się szerszym echem , mimo że jest to także całkiem ciekawy materiał. W 2011 roku ukazała się kolejna płyta zespołu Kwiaty, Wiązanki, Wieńce, która jest właściwie kompilacją wybranych utworów z poprzednich płyt, wzbogaconą o dwa nowe kawałki.

Dyskografia:

• Gardenia (1988; reedycja w 1993 jako kaseta)
• Halucynacje (2000)
• III (2006)
• Kwiaty, Wiązanki, Wieńce (2011)

Teraz o płycie. Gardenia to moim zdaniem jedna z najciekawszych ciekawszych pozycji polskiego rocka końca lat osiemdziesiątych. Muzyka zespołu to rock mocno zakorzeniony w latach siedemdziesiątych, jednak jak na koniec lat osiemdziesiątych nowoczesny oparty na popularnym w tamtych czasach post punku i nowej fali. Zresztą muzykę graną przez trudno z definiować. Gardenia gra po prostu Gardenię. Muzyka przykuwa uwagę słuchacza, teksty zmuszają do myślenia. Ta płyta nie może lecieć gdzieś w tle, musisz się na niej skupić. Ale jak już poświęcisz jej czas, to ona ci to wynagrodzi. Słucha się tego wspaniale. Cała płyta jest doskonała, ale dwa utwory to moim zdaniem to istne perły oczywiście Papierosy i zapałki i Siedem szczególnie ten drugi kawałek mnie powala.

Na koniec apel: Panowie redaktorzy muzyczni wszelkich rozgłośni: W Polsce grała i gra Gardenia, a wy co na to. Ta kapela jest znacznie lepsza niż cała ta sieczka którą usiłujecie nam wcisnąć. Kto się odważy puścić ich kawałki.

Gardenia

Pronit ‎– PLP 0086

Rok wydania 1988

Strona A

1. Ta Rozmowa
2. Papierosy I Zapałki
3. Plan
4. W Tłumie
5. Długi Seans
6. Inny Rytm

Strona B

1. Siedem
2. Bez Emocji
3. Jeżeli Jest
4. Incydent
5. Sobota Czwarta Rano